Eind jaren zestig kwam de Club van Rome met een onthutsend verhaal. Als we zo doorgaan, zullen de natuurlijke hulpbronnen van de aarde snel zijn uitgeput. De Club noemde verder allerlei milieuproblemen, en zag een grote wereldbevolking als probleem.
De Club van Rome heeft op vrijwel ieder punt ongelijk gehad. Zelfs met op het gebied van overbevolking. De geboortecijfers daalden wereldwijd, waardoor de bevolkingspiek veel lager uitvalt dan eerder voorspelt. Hoe kan het dat de geboortecijfers dalen, terwijl de wereldbevolking groeit? Dat komt simpelweg omdat mensen minder vaak overlijden, we worden allemaal ouder dan anderhalve eeuw geleden. De levensverwachting is toegenomen dankzij voedselveiligheid en de medische wetenschap. Halverwege de 21e eeuw zal de bevolking permanent afnemen.
Desondanks gaan de anti-Natalisten door met hun propaganda. Ze willen dat de overheid maatregelen neemt om de bevolking te laten krimpen. Sommige nemen vrijwillig geen kinderen om de mensheid vrijwillig te laten uitsterven. Wie met de anti-Natalistische ziekte besmet is, kan ook een boek schrijven.
De overheid van Mexico heeft anti-geboorte maatregelen getroffen, Brazilië niet. Toch is het geboorteratio in beiden landen even sterk gedaald.
Onvriendelijke overheidsmaatregelen (klik view event) hebben wel effect, zoals in China. De één-kind-politiek is ontstaan omdat een Chinees technisch-monteur, op bezoek in het Westen, kennis nam van het rapport van de Club van Rome. Bij terugkomst in China rekende hij uit hoeveel, of eigenlijk hoe weinig, mensen China moest hebben wilde zij de ramp overleven. En dat is uiteindelijk omgezet in de één-kind-politiek. Later zijn in discussies en debatten vele punten van de Club van Rome ontkracht, echter die ontkrachtingen bereikten China niet. China ging gewoon door met verplichte abortussen, waarbij geweld werd gebruikt.
In andere gevallen hebben Westerse actie-groepen geld geschonken aan derde-wereldlanden, om toch vooral een sterilisatiebeleid te gaan voeren. Dictators vonden dat wel prettig, alle ellende lag niet aan hun oorlogszuchtige gedrag, het lag aan overbevolking. Dankzij de geld donaties kreeg het sterilisatiebeleid zo’n hoge prioriteit, dat men geen tijd meer had voor de reguliere gezondheidszorg. De doktoren behandelden steeds minder de normale kleine ziekten als griepjes, met desastreuse gevolgen.
Uiteindelijk hebben de onvriendelijke maatregelen om het bevolkingscijfer omlaag te krijgen, de positie van de vrouw alleen maar verslechterd.
Kortom. Voor zover overbevolking een probleem is, lost dit zichzelf op vanaf de tweede helft van deze eeuw. De vriendelijke overheidsmaatregelen zijn net zo effectief al geen maatregelen. De onvriendelijke overheidsmaatregelen mondden doorgaans uit in schendingen van de mensenrechten.
De Club van Rome heeft op vrijwel ieder punt ongelijk gehad. Zelfs met op het gebied van overbevolking. De geboortecijfers daalden wereldwijd, waardoor de bevolkingspiek veel lager uitvalt dan eerder voorspelt. Hoe kan het dat de geboortecijfers dalen, terwijl de wereldbevolking groeit? Dat komt simpelweg omdat mensen minder vaak overlijden, we worden allemaal ouder dan anderhalve eeuw geleden. De levensverwachting is toegenomen dankzij voedselveiligheid en de medische wetenschap. Halverwege de 21e eeuw zal de bevolking permanent afnemen.
Desondanks gaan de anti-Natalisten door met hun propaganda. Ze willen dat de overheid maatregelen neemt om de bevolking te laten krimpen. Sommige nemen vrijwillig geen kinderen om de mensheid vrijwillig te laten uitsterven. Wie met de anti-Natalistische ziekte besmet is, kan ook een boek schrijven.
De overheid van Mexico heeft anti-geboorte maatregelen getroffen, Brazilië niet. Toch is het geboorteratio in beiden landen even sterk gedaald.
Onvriendelijke overheidsmaatregelen (klik view event) hebben wel effect, zoals in China. De één-kind-politiek is ontstaan omdat een Chinees technisch-monteur, op bezoek in het Westen, kennis nam van het rapport van de Club van Rome. Bij terugkomst in China rekende hij uit hoeveel, of eigenlijk hoe weinig, mensen China moest hebben wilde zij de ramp overleven. En dat is uiteindelijk omgezet in de één-kind-politiek. Later zijn in discussies en debatten vele punten van de Club van Rome ontkracht, echter die ontkrachtingen bereikten China niet. China ging gewoon door met verplichte abortussen, waarbij geweld werd gebruikt.
In andere gevallen hebben Westerse actie-groepen geld geschonken aan derde-wereldlanden, om toch vooral een sterilisatiebeleid te gaan voeren. Dictators vonden dat wel prettig, alle ellende lag niet aan hun oorlogszuchtige gedrag, het lag aan overbevolking. Dankzij de geld donaties kreeg het sterilisatiebeleid zo’n hoge prioriteit, dat men geen tijd meer had voor de reguliere gezondheidszorg. De doktoren behandelden steeds minder de normale kleine ziekten als griepjes, met desastreuse gevolgen.
Uiteindelijk hebben de onvriendelijke maatregelen om het bevolkingscijfer omlaag te krijgen, de positie van de vrouw alleen maar verslechterd.
Kortom. Voor zover overbevolking een probleem is, lost dit zichzelf op vanaf de tweede helft van deze eeuw. De vriendelijke overheidsmaatregelen zijn net zo effectief al geen maatregelen. De onvriendelijke overheidsmaatregelen mondden doorgaans uit in schendingen van de mensenrechten.