Wat zie je als je voor het eerst in Nederland komt?
Mijn Braziliaanse vriendin is vier weken in Nederland. Even uitleggen hoe het hier werkt. Als binnenkomer. Op de vraag bij de vreemdelingendienst of ze hier mag werken, was het antwoord resoluut nee. Dan moet ze eerst in eigen land naar de dichtsbijzijnde ambassade. Maar veel kans op een vergunning maakt ze niet.
Waarom?
Nou, in Nederland is het zo dat als mensen niet werken, dan krijgen ze geld van de overheid? Ja? In Brazilië krijgen alleen zieke mensen geld. Nou hier krijgt iedereen dat dus. Maar wat is het nu, sommige mensen krijgen liever geld van de overheid dan dat ze werken en dat vindt de overheid niet leuk. Dus als er werk is, dan moet er eerst iemand uit Nederland aan het werk worden gezet en daarom mogen buitenlanders hier niet werken. Dat is (en blijft) een kat en muisspel. Maar het is allemaal in het belang van de verzorgingsstaat. Niet de economie, maar ons systeem wordt met deze maatregelen beschermd. En daarom mag mijn vriendin zich thuis vervelen voor de televisie tijdens mijn werkuren, omdat ze wegens taalcomplicaties nog geen durf heeft om de kopie van de sleutel te gebruiken.
Wat de overheid voor mij is? Betalen en verder niks. Ik heb er niets aan, ze lopen alleen maar in de weg. Ze geven dat geld aan die Marokkanen die met zijn zessen vandaag tegen mijn auto leunden, en mij bij het instappen even “normen” wilden bijleren door te zeggen dat ik te dronken was om te rijden.
Neem dan de verkeersdrukte in de stad. Dan ligt er naast je een hele lange rijbaan waarop “bus en taxi” staat. Met 16 miljoen mensen en 7 miljoen auto’s, heeft één op de twee mensen een auto. De andere persoon is te jong of te oud, of is getrouwd met iemand die een auto heeft. En tóch heeft dit land een hekel aan auto’s. Veertig jaar geleden hebben ze snelwegen aangelegd en daarna hebben ze niks meer gedaan. Ze willen geen nieuwe wegen meer aanleggen of verbeteren, ook al staat dit land vast. En toch betalen autobezitters kapitalen. Dat is hier normaal.
Dat zijn dan de dingen die ik nog kan vertalen. Net zo tenenkrommend is hoe het nieuwe Kabinet de almachtige Wet inzet om de machine bij elkaar te houden en te streven naar het ideaal. Veplicht een diploma halen voor de jeugd. Een verbod op gloeilampen. Een nieuw Haagsch elan, waar met nieuw geld wordt gestrooid. Ik krijg niets van dat geld en ik wil het niet hebben ook. Laat deze volslagen corruptie het volk maar lekker verder in slaap sussen. Het volk wil namelijk geen vrijheid, maar geld, ze wil gepamperd worden. Hoe meer, hoe harder de val als de boel uit elkaar dondert. Ik hoop dat tegen die tijd de pijn zonder genade is.
Ook een aardige die ik wel vertaalde. In Nederland heeft een vrouw een loterij aangeklaagd omdat ze niet gewonnen heeft. Ik heb dit niet uitgelegd, ik wil er niet eens begrip voor hebben.
Misschien wél interessant om binnenkort te vertellen. Na aansprakelijkheid perikelen na de dood van Savannah, zijn de kinderbescherming organisaties in Nederland voorzichtiger geworden. Voorzichtiger met hun eigen positie dus. Signalen komen uit het hele land. Deze organisaties gaan sneller over tot uithuisplaatsing van kinderen, als zij een “luchtje” ruiken. Dat leidt de laatste maanden tot allerlei schrijnende gevallen. Een dame die na een ziekenhuisbevalling haar kind niet mocht meenemen naar huis. Een gezin dat hulp zocht bij het AMK voor opvoedkundig advies, wegens depressie van de moeder, verloor hun kind door misplaatste maatregel.
Wat mij betreft is één ding is zeker. Mijn kinderen zullen nooit onder de Nederlandse wetgeving vallen. Ze zullen niet uithuis geplaatst worden, ze zullen niet vallen onder de leer/diploma en werkplicht voor de jeugd, ik schenk ze liever vrijheid.
Voor mij is het dus zeker, Nederland is ongeschikt om kinderen op te voeden. En impliciet is dat een uitspraak over mijn toekomstverwachting van dit land.
País é louco
Mijn Braziliaanse vriendin is vier weken in Nederland. Even uitleggen hoe het hier werkt. Als binnenkomer. Op de vraag bij de vreemdelingendienst of ze hier mag werken, was het antwoord resoluut nee. Dan moet ze eerst in eigen land naar de dichtsbijzijnde ambassade. Maar veel kans op een vergunning maakt ze niet.
Waarom?
Nou, in Nederland is het zo dat als mensen niet werken, dan krijgen ze geld van de overheid? Ja? In Brazilië krijgen alleen zieke mensen geld. Nou hier krijgt iedereen dat dus. Maar wat is het nu, sommige mensen krijgen liever geld van de overheid dan dat ze werken en dat vindt de overheid niet leuk. Dus als er werk is, dan moet er eerst iemand uit Nederland aan het werk worden gezet en daarom mogen buitenlanders hier niet werken. Dat is (en blijft) een kat en muisspel. Maar het is allemaal in het belang van de verzorgingsstaat. Niet de economie, maar ons systeem wordt met deze maatregelen beschermd. En daarom mag mijn vriendin zich thuis vervelen voor de televisie tijdens mijn werkuren, omdat ze wegens taalcomplicaties nog geen durf heeft om de kopie van de sleutel te gebruiken.
Wat de overheid voor mij is? Betalen en verder niks. Ik heb er niets aan, ze lopen alleen maar in de weg. Ze geven dat geld aan die Marokkanen die met zijn zessen vandaag tegen mijn auto leunden, en mij bij het instappen even “normen” wilden bijleren door te zeggen dat ik te dronken was om te rijden.
Neem dan de verkeersdrukte in de stad. Dan ligt er naast je een hele lange rijbaan waarop “bus en taxi” staat. Met 16 miljoen mensen en 7 miljoen auto’s, heeft één op de twee mensen een auto. De andere persoon is te jong of te oud, of is getrouwd met iemand die een auto heeft. En tóch heeft dit land een hekel aan auto’s. Veertig jaar geleden hebben ze snelwegen aangelegd en daarna hebben ze niks meer gedaan. Ze willen geen nieuwe wegen meer aanleggen of verbeteren, ook al staat dit land vast. En toch betalen autobezitters kapitalen. Dat is hier normaal.
Dat zijn dan de dingen die ik nog kan vertalen. Net zo tenenkrommend is hoe het nieuwe Kabinet de almachtige Wet inzet om de machine bij elkaar te houden en te streven naar het ideaal. Veplicht een diploma halen voor de jeugd. Een verbod op gloeilampen. Een nieuw Haagsch elan, waar met nieuw geld wordt gestrooid. Ik krijg niets van dat geld en ik wil het niet hebben ook. Laat deze volslagen corruptie het volk maar lekker verder in slaap sussen. Het volk wil namelijk geen vrijheid, maar geld, ze wil gepamperd worden. Hoe meer, hoe harder de val als de boel uit elkaar dondert. Ik hoop dat tegen die tijd de pijn zonder genade is.
Ook een aardige die ik wel vertaalde. In Nederland heeft een vrouw een loterij aangeklaagd omdat ze niet gewonnen heeft. Ik heb dit niet uitgelegd, ik wil er niet eens begrip voor hebben.
Misschien wél interessant om binnenkort te vertellen. Na aansprakelijkheid perikelen na de dood van Savannah, zijn de kinderbescherming organisaties in Nederland voorzichtiger geworden. Voorzichtiger met hun eigen positie dus. Signalen komen uit het hele land. Deze organisaties gaan sneller over tot uithuisplaatsing van kinderen, als zij een “luchtje” ruiken. Dat leidt de laatste maanden tot allerlei schrijnende gevallen. Een dame die na een ziekenhuisbevalling haar kind niet mocht meenemen naar huis. Een gezin dat hulp zocht bij het AMK voor opvoedkundig advies, wegens depressie van de moeder, verloor hun kind door misplaatste maatregel.
Wat mij betreft is één ding is zeker. Mijn kinderen zullen nooit onder de Nederlandse wetgeving vallen. Ze zullen niet uithuis geplaatst worden, ze zullen niet vallen onder de leer/diploma en werkplicht voor de jeugd, ik schenk ze liever vrijheid.
Voor mij is het dus zeker, Nederland is ongeschikt om kinderen op te voeden. En impliciet is dat een uitspraak over mijn toekomstverwachting van dit land.
País é louco