Enerzijds begeef ik mij op glad ijs om te schrijven over een debat waar ik weinig verstand van heb. Anderszijds is mijn leek-status misschien wel hulpzaam om te beschrijven wat velen denken. Ik doe het voor dit laatste punt. Dit is wat ik denk, en dus niet dé waarheid.
Is Islam een geloof of een ideologie? Inhoudelijk, in Islam komt een God voor, genaamd Allah. Er worden bidhuizen, moskees, gebouwd, met missen die druk bezocht worden. Verder heeft Islam een stelsel van alledaagse waarden waar de meeste mensen in het Westen niet van houden, zodra hen offers wordt gevraagd. En de imperialistische kant van Islam vindt (bijna) niemand leuk in dit land.
Waarom moet Islam een ideologie zijn en geen Godsdienst? Op die manier valt Islam juridisch gezien niet langer onder Godsdienstvrijheid, plus de daarbij horende privileges. De rokerskerk is niet voor niets een kerk. Zij is een kerk omdat je onder Godsdienstvrijheid nu eenmaal meer privileges geniet dan zonder. Omgekeerd geldt het ook, als Islam niet langer een Godsdienst is, maar een idee, of ideologie, dan verliest Islam de privileges van Godsdienstvrijheid en is zij dus makkelijker aan te vallen.
Mijn inschatting is dat dit debat niet te winnen is, voor degenen die Islam als ideologie willen voorstellen. Er is alleen al het feit dat alle partijen de juridische consequenties kennen waarin Islam als niet-Godsdienst wordt verklaard. De debaters zouden wel eens beschuldigd kunnen worden van valse motieven. Daarnaast, je kunt een lange lijst maken van allerlei details waarin je de aandacht van Allah afwent, of de bekende truuk dat je A moet los zien van B. Maar uiteindelijk zit Allah toch in het systeem. Je kunt Allah een valse God noemen, maar je moet eerst in een andere God geloven om dat argument te slikken. En zo lijkt het meer een discussie voor ieder zijn eigen religieuze club, of politiek gemotiveerd. Om het simpel te zeggen, “jij vindt dát omdat je zus en zo wilt bereiken”, de kans is dan groot dat je het niet bereikt.
Buitenstaanders doorzien de truuk en zeggen aan het einde van de informatiestroom, Nee.
Ga liever terug naar de waarden die onze geschiedenis levert. De vrijheid van Godsdienst is in Nederland ondertekend door Willem van Oranje. Na een bloedige reformatie was Godsdienstvrijheid het vredesverdrag tussen grofweg Katholieken en Protestanten. Islam heeft die vrede nooit getekend. Islam heeft nooit haar handtekening onder die vrede gezet.
Scheiding tussen kerk en staat, ofwel Godsdienstvrijheid betekent dat de Staat geen voorkeur heeft voor een bepaalde Godsdienstige stroming. Ofwel, de Staat, in vorm van de overheid is neutraal ten aanzien van alle Godsdiensten.
Dat was toen. Aangezien de Staat kinderen verplichtte om naar school te gaan, waarbij de scholen door de belastingbetaler werden betaald, werd Godsdienstvrijheid vertaald naar een Godsdienstige verplichting ààn de Staat door ook Christelijke scholen te financieren. En dat is zo verder uitgegroeid tot een stelsel van privileges, denk aan bijvoorbeeld de uitzondering voor verplichte ziektenkostenverzekering voor gemeenschappen die hun eigen boontjes doppen.
Islam tot ideologie uitroepen, waarbij zij haar Godsdienst privileges verliest is het paard achter de wagen spannen. Het probleem is in de eerste plaats de Staat die allerlei privileges uitdeelt aan Godsdiensten. Dat kan teruggedraaid worden door minder overheid en lagere belastingen.
In de tweede plaats is de erkenning dat Islam de vrede van de reformatie-oorlogen niet heeft ondertekend. Hierin schuilt een nog dieper punt. Vrijheid geeft in theorie het recht op zelfdestructie. Maar in de praktijk is niemand voorstander van zelfdestructie. Laat het aan burgers over en er is geen sprake van zelfdestructie. Zelfdestructie kan alleen de overheid voor elkaar krijgen. Het is in de eerste plaats dat de overheid een deken van onwenselijkheid over het land spreid, omdat toevallig lobby club X heeft gewonnen. Geef verantwoordelijkheid en desnoods het recht op zelfverdediging terug aan burgers, en Islam wordt vanzelf ingekapseld. De overheid faciliteert Islam niet alleen door het massaal binnen te halen, maar ook door burgers te verbieden om iets tegen de nadelen te doen. Juist dat laatste is het grootste probleem, door de overheid veroorzaakt.
In andere woorden, het probleem is de overheid zelf. Op herhaling, het debat, Islam is een ideologie om haar privileges af te nemen, lijkt mij een onhaalbare zaak. Zolang Allah niet uit het systeem wordt getrokken door de aanhangers zelf, zal geen rechter tot dit oordeel komen. En een wettenmaker heeft toch ook wel de rechter nodig.
Bezie Godsdienstvrijheid als een vredesverdrag, en je komt in morele, en zo ook juridische onderbouwing, misschien een stuk verder. Nog verder kom je door burgers het recht te geven om hun eigen geluk te creëren en dit niet langer af te laten hangen van de overheid. Hoewel het hier gaat om de juridische status van Islam, kunnen burgers beter vechten voor een betere samenleving, dus één met minder overheid.
Is Islam een geloof of een ideologie? Inhoudelijk, in Islam komt een God voor, genaamd Allah. Er worden bidhuizen, moskees, gebouwd, met missen die druk bezocht worden. Verder heeft Islam een stelsel van alledaagse waarden waar de meeste mensen in het Westen niet van houden, zodra hen offers wordt gevraagd. En de imperialistische kant van Islam vindt (bijna) niemand leuk in dit land.
Waarom moet Islam een ideologie zijn en geen Godsdienst? Op die manier valt Islam juridisch gezien niet langer onder Godsdienstvrijheid, plus de daarbij horende privileges. De rokerskerk is niet voor niets een kerk. Zij is een kerk omdat je onder Godsdienstvrijheid nu eenmaal meer privileges geniet dan zonder. Omgekeerd geldt het ook, als Islam niet langer een Godsdienst is, maar een idee, of ideologie, dan verliest Islam de privileges van Godsdienstvrijheid en is zij dus makkelijker aan te vallen.
Mijn inschatting is dat dit debat niet te winnen is, voor degenen die Islam als ideologie willen voorstellen. Er is alleen al het feit dat alle partijen de juridische consequenties kennen waarin Islam als niet-Godsdienst wordt verklaard. De debaters zouden wel eens beschuldigd kunnen worden van valse motieven. Daarnaast, je kunt een lange lijst maken van allerlei details waarin je de aandacht van Allah afwent, of de bekende truuk dat je A moet los zien van B. Maar uiteindelijk zit Allah toch in het systeem. Je kunt Allah een valse God noemen, maar je moet eerst in een andere God geloven om dat argument te slikken. En zo lijkt het meer een discussie voor ieder zijn eigen religieuze club, of politiek gemotiveerd. Om het simpel te zeggen, “jij vindt dát omdat je zus en zo wilt bereiken”, de kans is dan groot dat je het niet bereikt.
Buitenstaanders doorzien de truuk en zeggen aan het einde van de informatiestroom, Nee.
Ga liever terug naar de waarden die onze geschiedenis levert. De vrijheid van Godsdienst is in Nederland ondertekend door Willem van Oranje. Na een bloedige reformatie was Godsdienstvrijheid het vredesverdrag tussen grofweg Katholieken en Protestanten. Islam heeft die vrede nooit getekend. Islam heeft nooit haar handtekening onder die vrede gezet.
Scheiding tussen kerk en staat, ofwel Godsdienstvrijheid betekent dat de Staat geen voorkeur heeft voor een bepaalde Godsdienstige stroming. Ofwel, de Staat, in vorm van de overheid is neutraal ten aanzien van alle Godsdiensten.
Dat was toen. Aangezien de Staat kinderen verplichtte om naar school te gaan, waarbij de scholen door de belastingbetaler werden betaald, werd Godsdienstvrijheid vertaald naar een Godsdienstige verplichting ààn de Staat door ook Christelijke scholen te financieren. En dat is zo verder uitgegroeid tot een stelsel van privileges, denk aan bijvoorbeeld de uitzondering voor verplichte ziektenkostenverzekering voor gemeenschappen die hun eigen boontjes doppen.
Islam tot ideologie uitroepen, waarbij zij haar Godsdienst privileges verliest is het paard achter de wagen spannen. Het probleem is in de eerste plaats de Staat die allerlei privileges uitdeelt aan Godsdiensten. Dat kan teruggedraaid worden door minder overheid en lagere belastingen.
In de tweede plaats is de erkenning dat Islam de vrede van de reformatie-oorlogen niet heeft ondertekend. Hierin schuilt een nog dieper punt. Vrijheid geeft in theorie het recht op zelfdestructie. Maar in de praktijk is niemand voorstander van zelfdestructie. Laat het aan burgers over en er is geen sprake van zelfdestructie. Zelfdestructie kan alleen de overheid voor elkaar krijgen. Het is in de eerste plaats dat de overheid een deken van onwenselijkheid over het land spreid, omdat toevallig lobby club X heeft gewonnen. Geef verantwoordelijkheid en desnoods het recht op zelfverdediging terug aan burgers, en Islam wordt vanzelf ingekapseld. De overheid faciliteert Islam niet alleen door het massaal binnen te halen, maar ook door burgers te verbieden om iets tegen de nadelen te doen. Juist dat laatste is het grootste probleem, door de overheid veroorzaakt.
In andere woorden, het probleem is de overheid zelf. Op herhaling, het debat, Islam is een ideologie om haar privileges af te nemen, lijkt mij een onhaalbare zaak. Zolang Allah niet uit het systeem wordt getrokken door de aanhangers zelf, zal geen rechter tot dit oordeel komen. En een wettenmaker heeft toch ook wel de rechter nodig.
Bezie Godsdienstvrijheid als een vredesverdrag, en je komt in morele, en zo ook juridische onderbouwing, misschien een stuk verder. Nog verder kom je door burgers het recht te geven om hun eigen geluk te creëren en dit niet langer af te laten hangen van de overheid. Hoewel het hier gaat om de juridische status van Islam, kunnen burgers beter vechten voor een betere samenleving, dus één met minder overheid.