Op de Libertarische website Vrijspreker wordt rond de verkiezingen geadviseerd om niet te stemmen. De gedachte is, dat als er niemand stemt, dat ze dit een groot probleem vinden in de politiek. Na de verkiezingen wordt dan de vraag gesteld, heeft uw stem geholpen?
Nu is het stem-niet argument begrijpelijk. Maar de praktijk is als volgt. In 1999 was de opkomst voor de EU-parlementsverkiezingen ca. 30% in Nederland. De reactie van diverse politici was voornamelijk verdrietig. In 2004 was de opkomst ca. 40%. Politici reageerden verdrietig, “maar beter dan de vorige keer”. Op 4 juni was de opkomst ca. 37%, echter de PVV ging van nul naar 4 zetels.
Sinds de verkiezingen van 4 juni lezen we allerlei opiniestukken van boze columnisten, politici die PVV een eendagsvlieg noemt, kortom, algehele verontwaardiging en verwarring. De regels moesten maar veranderd worden om de opkomst van Wilders tegen te houden. De PVV kiezer wordt als een melaatse gezien (er lopen hier dus ook “zulke” mensen rond). De elite moet in opstand komen. En het nieuwste voorstel van Thomas von der Dunk is dat de elite stopt met luisteren, iets wat al gedaan is en niet het gewenste effect heeft voor oom Thomas. PvdA’er Jaques Monasch schreef één van de betere analyses in al het mediageweld, beter maar niet perfect. Tofik Dibi schreef zelfs een open brief aan de PVV’er, waaruit zijn eenzijdige pleidooi over Islam vooral blijkt dat hij de onderliggende opinie-structuur niet begrijpt. PVV is meer dan Islam.
Het is wel een verschil. In 1999 waren politici verdrietig en na een week werd er niet meer over de verkiezingen gesproken. Nu, tien jaar later, hebben we het een maand na de verkiezing nog steeds over, of over de spin-offs. Blijkbaar maakt de elite zich meer zorgen over een stem op Wilders, dan over een lage opkomst. Een serieus signaal. Blijkbaar wordt Wilders gezien als een effectieve bulldozer die de macht van de elite kan verbrijzelen. “Tot op zekere hoogte”, zal de echte Libertariër zeggen, want Wilders is natuurlijk ook gewoon politicus.
Nu is de stem op Wilders divers gemotiveerd. En korte en niet complete lijst: men is islam-kritisch, men is tegen de kilometerheffing, tegen hoge belastingen, sceptisch over man-made Global Warming. Daarin zitten mensen die iets meer hebben met het ene standpunt (bijv. kilometerheffing, macht milieubeweging, hoge belastingen) en iets minder met een andere standpunt (islamkritisch). De prioriteiten in standpunten verschillen per individu.
Het belangrijkste punt van Jaques Monasch analyse in de Volkskrant is daarom, dat de repliek van de elite voor de PVV-kiezer “lachwekkend” is. Inderdaad. Met zoveel zetelwinst en de stabiliteit van de PVV in de peilingen kun je als PVV-propaganda maker wel even achterover leunen om te genieten van het succes en de reacties uit het andere kamp.
Het pareren van de reacties uit het andere kamp is makkelijk. Als men de regels wil veranderen om Wilders tegen te houden, dan is dat alleen maar een groter motief om de macht van de elite te willen vernietigen. Als de elite niet wil luisteren, de PVV-kiezer hoeft ook niet te luisteren. Bovendien, wie nog in het andere kamp zit is eigenlijk ook niet tevreden en zou wel eens kunnen overlopen. Niet luisteren – en nog belangrijker – handelen zal weinig vruchten afwerpen. Of wat dacht u van de Wilders is Hitler vergelijking. Die reactie spreekt van totale onmacht. Buiten het feit dat het Jodendom niet te vergelijken is met Islam zijn er nog een paar praktische problemen die in de weg staan dat Wilders een nieuwe Hitler wordt. De belangrijkste is: Nederland is te klein. Een nieuwe Hitler kan alleen in een (naar jeugdig inwonersaantal) groot land op komen.
De elite redeneert, we waren nog nooit zo rijk, dus waarom zoveel ontevredenheid. De elite is dus van mening, de Nederlander heeft relatief een goed leven, dus moet je maar accepteren dat mensen naar een andere wijk verhuizen omdat de overheid niet slaagt om tuig aan te pakken. Mensen moeten vanwege hun goede leven maar accepteren dat de politiek nepbaantjes creëert, waarin bobo’s grof geld verdienen met verplicht betaald belastinggeld, wegens de belofte om een goede zaak te dienen, terwijl ze het probleem niet oplossen (oplossing kost hun baan). Omdat de mensen een goed leven hebben, moeten ze maar leugens tolereren die bedoelt zijn om de belasting te verhogen (klimaatverandering, vliegtaks, kilometerheffing, snelheidscontroles).
Je kunt als PVV-kiezer inderdaad beter de elite uitlachen, zeker om alle desperate reacties. En daarna weer even serieus. Het vizier is gericht op de elite, zij zijn de vijand. De afleiding is niet genoeg om het target te wijzigen. De vijand is een lijst van personen, dus discussies over definities helpen niet. Modder gooien vanuit de elite helpt ook niet.
Een stem op Wilders heeft geholpen, de paniek is het bewijs.
Nu is het stem-niet argument begrijpelijk. Maar de praktijk is als volgt. In 1999 was de opkomst voor de EU-parlementsverkiezingen ca. 30% in Nederland. De reactie van diverse politici was voornamelijk verdrietig. In 2004 was de opkomst ca. 40%. Politici reageerden verdrietig, “maar beter dan de vorige keer”. Op 4 juni was de opkomst ca. 37%, echter de PVV ging van nul naar 4 zetels.
Sinds de verkiezingen van 4 juni lezen we allerlei opiniestukken van boze columnisten, politici die PVV een eendagsvlieg noemt, kortom, algehele verontwaardiging en verwarring. De regels moesten maar veranderd worden om de opkomst van Wilders tegen te houden. De PVV kiezer wordt als een melaatse gezien (er lopen hier dus ook “zulke” mensen rond). De elite moet in opstand komen. En het nieuwste voorstel van Thomas von der Dunk is dat de elite stopt met luisteren, iets wat al gedaan is en niet het gewenste effect heeft voor oom Thomas. PvdA’er Jaques Monasch schreef één van de betere analyses in al het mediageweld, beter maar niet perfect. Tofik Dibi schreef zelfs een open brief aan de PVV’er, waaruit zijn eenzijdige pleidooi over Islam vooral blijkt dat hij de onderliggende opinie-structuur niet begrijpt. PVV is meer dan Islam.
Het is wel een verschil. In 1999 waren politici verdrietig en na een week werd er niet meer over de verkiezingen gesproken. Nu, tien jaar later, hebben we het een maand na de verkiezing nog steeds over, of over de spin-offs. Blijkbaar maakt de elite zich meer zorgen over een stem op Wilders, dan over een lage opkomst. Een serieus signaal. Blijkbaar wordt Wilders gezien als een effectieve bulldozer die de macht van de elite kan verbrijzelen. “Tot op zekere hoogte”, zal de echte Libertariër zeggen, want Wilders is natuurlijk ook gewoon politicus.
Nu is de stem op Wilders divers gemotiveerd. En korte en niet complete lijst: men is islam-kritisch, men is tegen de kilometerheffing, tegen hoge belastingen, sceptisch over man-made Global Warming. Daarin zitten mensen die iets meer hebben met het ene standpunt (bijv. kilometerheffing, macht milieubeweging, hoge belastingen) en iets minder met een andere standpunt (islamkritisch). De prioriteiten in standpunten verschillen per individu.
Het belangrijkste punt van Jaques Monasch analyse in de Volkskrant is daarom, dat de repliek van de elite voor de PVV-kiezer “lachwekkend” is. Inderdaad. Met zoveel zetelwinst en de stabiliteit van de PVV in de peilingen kun je als PVV-propaganda maker wel even achterover leunen om te genieten van het succes en de reacties uit het andere kamp.
Het pareren van de reacties uit het andere kamp is makkelijk. Als men de regels wil veranderen om Wilders tegen te houden, dan is dat alleen maar een groter motief om de macht van de elite te willen vernietigen. Als de elite niet wil luisteren, de PVV-kiezer hoeft ook niet te luisteren. Bovendien, wie nog in het andere kamp zit is eigenlijk ook niet tevreden en zou wel eens kunnen overlopen. Niet luisteren – en nog belangrijker – handelen zal weinig vruchten afwerpen. Of wat dacht u van de Wilders is Hitler vergelijking. Die reactie spreekt van totale onmacht. Buiten het feit dat het Jodendom niet te vergelijken is met Islam zijn er nog een paar praktische problemen die in de weg staan dat Wilders een nieuwe Hitler wordt. De belangrijkste is: Nederland is te klein. Een nieuwe Hitler kan alleen in een (naar jeugdig inwonersaantal) groot land op komen.
De elite redeneert, we waren nog nooit zo rijk, dus waarom zoveel ontevredenheid. De elite is dus van mening, de Nederlander heeft relatief een goed leven, dus moet je maar accepteren dat mensen naar een andere wijk verhuizen omdat de overheid niet slaagt om tuig aan te pakken. Mensen moeten vanwege hun goede leven maar accepteren dat de politiek nepbaantjes creëert, waarin bobo’s grof geld verdienen met verplicht betaald belastinggeld, wegens de belofte om een goede zaak te dienen, terwijl ze het probleem niet oplossen (oplossing kost hun baan). Omdat de mensen een goed leven hebben, moeten ze maar leugens tolereren die bedoelt zijn om de belasting te verhogen (klimaatverandering, vliegtaks, kilometerheffing, snelheidscontroles).
Je kunt als PVV-kiezer inderdaad beter de elite uitlachen, zeker om alle desperate reacties. En daarna weer even serieus. Het vizier is gericht op de elite, zij zijn de vijand. De afleiding is niet genoeg om het target te wijzigen. De vijand is een lijst van personen, dus discussies over definities helpen niet. Modder gooien vanuit de elite helpt ook niet.
Een stem op Wilders heeft geholpen, de paniek is het bewijs.