Is Islam een geloof of een ideologie? Inhoudelijk, in Islam komt een God voor, genaamd Allah. Er worden bidhuizen, moskees, gebouwd, met missen die druk bezocht worden. Verder heeft Islam een stelsel van alledaagse waarden waar de meeste mensen in het Westen niet van houden, zodra hen offers wordt gevraagd. En de imperialistische kant van Islam vindt (bijna) niemand leuk in dit land.
Waarom moet Islam een ideologie zijn en geen Godsdienst? Op die manier valt Islam juridisch gezien niet langer onder Godsdienstvrijheid, plus de daarbij horende privileges. De rokerskerk is niet voor niets een kerk. Zij is een kerk omdat je onder Godsdienstvrijheid nu eenmaal meer privileges geniet dan zonder. Omgekeerd geldt het ook, als Islam niet langer een Godsdienst is, maar een idee, of ideologie, dan verliest Islam de privileges van Godsdienstvrijheid en is zij dus makkelijker aan te vallen.
Mijn inschatting is dat dit debat niet te winnen is, voor degenen die Islam als ideologie willen voorstellen. Er is alleen al het feit dat alle partijen de juridische consequenties kennen waarin Islam als niet-Godsdienst wordt verklaard. De debaters zouden wel eens beschuldigd kunnen worden van valse motieven. Daarnaast, je kunt een lange lijst maken van allerlei details waarin je de aandacht van Allah afwent, of de bekende truuk dat je A moet los zien van B. Maar uiteindelijk zit Allah toch in het systeem. Je kunt Allah een valse God noemen, maar je moet eerst in een andere God geloven om dat argument te slikken. En zo lijkt het meer een discussie voor ieder zijn eigen religieuze club, of politiek gemotiveerd. Om het simpel te zeggen, “jij vindt dát omdat je zus en zo wilt bereiken”, de kans is dan groot dat je het niet bereikt.
Buitenstaanders doorzien de truuk en zeggen aan het einde van de informatiestroom, Nee.
Ga liever terug naar de waarden die onze geschiedenis levert. De vrijheid van Godsdienst is in Nederland ondertekend door Willem van Oranje. Na een bloedige reformatie was Godsdienstvrijheid het vredesverdrag tussen grofweg Katholieken en Protestanten. Islam heeft die vrede nooit getekend. Islam heeft nooit haar handtekening onder die vrede gezet.
Scheiding tussen kerk en staat, ofwel Godsdienstvrijheid betekent dat de Staat geen voorkeur heeft voor een bepaalde Godsdienstige stroming. Ofwel, de Staat, in vorm van de overheid is neutraal ten aanzien van alle Godsdiensten.
Dat was toen. Aangezien de Staat kinderen verplichtte om naar school te gaan, waarbij de scholen door de belastingbetaler werden betaald, werd Godsdienstvrijheid vertaald naar een Godsdienstige verplichting ààn de Staat door ook Christelijke scholen te financieren. En dat is zo verder uitgegroeid tot een stelsel van privileges, denk aan bijvoorbeeld de uitzondering voor verplichte ziektenkostenverzekering voor gemeenschappen die hun eigen boontjes doppen.
Islam tot ideologie uitroepen, waarbij zij haar Godsdienst privileges verliest is het paard achter de wagen spannen. Het probleem is in de eerste plaats de Staat die allerlei privileges uitdeelt aan Godsdiensten. Dat kan teruggedraaid worden door minder overheid en lagere belastingen.
In de tweede plaats is de erkenning dat Islam de vrede van de reformatie-oorlogen niet heeft ondertekend. Hierin schuilt een nog dieper punt. Vrijheid geeft in theorie het recht op zelfdestructie. Maar in de praktijk is niemand voorstander van zelfdestructie. Laat het aan burgers over en er is geen sprake van zelfdestructie. Zelfdestructie kan alleen de overheid voor elkaar krijgen. Het is in de eerste plaats dat de overheid een deken van onwenselijkheid over het land spreid, omdat toevallig lobby club X heeft gewonnen. Geef verantwoordelijkheid en desnoods het recht op zelfverdediging terug aan burgers, en Islam wordt vanzelf ingekapseld. De overheid faciliteert Islam niet alleen door het massaal binnen te halen, maar ook door burgers te verbieden om iets tegen de nadelen te doen. Juist dat laatste is het grootste probleem, door de overheid veroorzaakt.
In andere woorden, het probleem is de overheid zelf. Op herhaling, het debat, Islam is een ideologie om haar privileges af te nemen, lijkt mij een onhaalbare zaak. Zolang Allah niet uit het systeem wordt getrokken door de aanhangers zelf, zal geen rechter tot dit oordeel komen. En een wettenmaker heeft toch ook wel de rechter nodig.
Bezie Godsdienstvrijheid als een vredesverdrag, en je komt in morele, en zo ook juridische onderbouwing, misschien een stuk verder. Nog verder kom je door burgers het recht te geven om hun eigen geluk te creëren en dit niet langer af te laten hangen van de overheid. Hoewel het hier gaat om de juridische status van Islam, kunnen burgers beter vechten voor een betere samenleving, dus één met minder overheid.
9 reacties:
De facilitering van de islam door de financiering van moskeeen en islamitische scholen is een deel van het probleem, dat inderdaad op deze manier opgelost zou zijn. Maar dan gooi je wel het kind met het badwater weg.
Er zijn twee aspecten aan de islam die de schrijver nog niet genoemd heeft. Ten eerste: de islam komt met een kant-en-klaar, tot in detail uitgewerkt maar discriminerend wetboek, de sharia, dat niet tot stand is gekomen door middel van parlementaire democratie, maar dat desondanks boven aardse wetten wordt gesteld. Te tweede: de islam ontzegt mensen de vrijheid hun eigen geloof te kiezen op straffe van uitsluiting, geweld en dood. Deze twee zaken zijn de oorzaak van de wettelijke problemen die de islam in het westen veroorzaakt, en die aangepakt moeten worden. Als de islam zowel ideologie als godsdienst is, moet de islam dan op basis van dat laatste de vrijheid hebben te streven naar het omverwerpen van de parlementaire democratie en de rechtsstaat? Of moet de vrijheid van godsdienst ingeperkt worden? Dat is natuurlijk ook een heilloze weg. Wie het weet mag het zeggen.
Volgens mij kan het korter.
Oeps, op het verkeerde knopje gedrukt... In aansluiting op mijn vorige (8:34) Vroeger, in de tijd dat tot godsdienstvrijheid werd besloten in de Nederlanden, was iedereen godsdienstig. Je werd zo geboren.
Toen betekende godsdienstvrijheid zoiets als: je mag het geloof van je ouders blijven houden, en De Staat (de overheid) zal je om die reden niet verder lastig vallen, je mag gewoon blijven leven.
Maar tegenwoordig is het anders, er zijn ook een heleboel atheïsten bijgekomen. Atheïsme staat tegenover godsdienst als, zeg, liberalisme tegenover communisme (ik noem maar een voorbeeld). Dan kan de staat dit inderdaad nog steeds afdwingen: mensen mogen gewoon blijven leven als ze hetzelfde denken als hun ouders, maar niemand kan verwachten dat (in het gegeven voorbeeld) communistische kritiek op het liberalisme toegestaan is, maar liberale kritiek op het communisme door de staat eigenlijk actief wordt tegengewerkt. Dat zou namelijk geen vrijheid maar bevoordeling zijn van de godsdienst. (in het voorbeeld hierboven heeft het communisme dus de rol van godsdienst overgenomen).
Volgens mij is dit de kortste manier om ernaar te kijken, en nogmaals excuus voor het te snel op het knopje drukken om 8:34 uur.
Prima lekenartikel.
Een lekenreactie:
voor een niet gelovige is elke 'religie' een ideologie. Door mensen bedacht en doorgegeven om voor hen moverende redenen. De staat als neutrale vertegenwoordiger van allen moet ideologieën 'aanpakken' wanneer deze in geschrift of daad tegen de wet handelen.
Dus als ik een volgeling ben van gouwleider A.H. die in eigen naam verkondigt dat al zijn volgelingen andersgelovigen moeten doden, dan volg ik een (verboden) ideologie.
Doe ik hetzelfde als volgeling van Mr. M. die uit naam van een zogenaamde godheid A. oproept tot het doden van andersgelovigen, dan val ik onder vrijheid van godsdienst?
En wat als er nu een aantal mensen onder het aanroepen van het Flying Spaghetti Monster gaan oproepen tot het verwijderen van volgelingen van M.?
Is dat dan een (verboden) ideologie? of een (toegestane) vorm van godsdienstbeleving?
Het noemen van alle bezwaren tegen Islam is voor mij geen tegenargument.
Het gaat om de juridische status van Islam, en zolang Allah in het verhaal zit valt dit onder Godsdienstvrijheid. Hoe bloedig Islam ook is, hoe geldig alle bezwaren ook zijn, dankzij Allah is het een Godsdienst en krijgt Islam automatisch privileges in onze wetgeving.
Dat is misschien een fout van onze wet. Maar de fout in onze wet wordt niet goedgemaakt door te doen alsof Allah niet in Islam zit, terwijl iedere opponent daar maar even op hoeft te wijzen om de rechter mee te krijgen.
Ik snap de bedoelingen. Maar ik denk dat de strategie geen winst levert.
@DrNomad 12:48 Maar het gaat er (m.i.) juist om dat het om de bedoeling van de wetgever gaat, het gaat erom hoe een wet of regeling begrepen dient te worden. Wat het artikel over godsdienstvrijheid betreft, dat is er in eerste instantie ingekomen in 1579 (Unie van Utrecht) toen er nog geen ongelovigen waren.
Nu er ook ongelovigen zijn moet de vraag luiden: wat vindt de wetgever? vallen die ook onder de toentertijd bedoelde godsdienstvrijheid ja of nee?
Als het antwoord "ja" is, dan ontstaat er een ideologische tegenstelling, binnen de bevolking, zoals toentertijd tussen bv protestanten en katholieken, waarbij beide partijen gelijk behandeld zullen moeten worden door de wet, ongeacht partijen zich op een "god" beroepen of niet. Dus geen "privileges" voor een van beide groepen.
Als het antwoord "nee" is, dan is er inderdaad sprake van voortrekken van gelovigen door de Staat, en is er in feite sprake van discriminatie (maar dat is verboden door de huidige GrondWet)
De (huidige) GrondWet introduceert tegenstellingen door het apart noemen van het geloof als aparte groep die niet gediscrimineerd mag worden, als tenminste dat artikel ook een horizontale werking wordt toegedicht.
j.morika, het is toch duidelijk wat de wetgever vindt? Opperwezen = Godsdienst = privileges. En inderdaad discriminatie en de hele lijst met bezwaren.
Begrijpelijk dat mensen het daar niet mee eens zijn. Maar dan nog is de juiste strategie om de wet te veranderen, in plaats van dat je probeert de realiteit te veranderen aan de wet. Dat wetten veranderen moeilijk is, en de Grondwete helemaal, doet daar niets aan af.
Ik denk dat het gaat als volgt. In een juridische arena komt een lang verhaal met een miljoen woorden waarom Islam een ideologie is, desnoods met Islam is duizend keer Hitler ofzo. Vervolgens zegt de verdediging, Allah = opperwezen. Verdediging wint. Teleurstellend voor de Islam=ideologie debaters. Maar ik probeer hier erop te wijzen dat je niet door een muur kunt heenlopen.
@Nomad 13:35 Volgens mij is dat niet duidelijk. De huidige wetgever (tweede kamer) beseft heel goed, althans zou dat moeten beseffen dat de geest van de wet (van 1579) geldt totdat door de wetgever expliciet anders wordt besloten. En de geest van die wet (het was trouwens eerder een verdrag, maar dat doet er even niet toe), was niet dat de ene ideologie als beter beschouwd kan worden dan de andere.
Er zijn dus 2 mogelijkheden: er komt nieuwe wetgeving óf er ontstaat jurisprudentie omtrent de inhoudelijke gelijkberechtiging van alle vormen van ideologie.
Een reactie posten