Het belangrijkste element in dit relaas is: geen keus.
De regering van de DDR had een keus tussen de implosie van hun land – met verlies van de eigen macht, of de muur bouwen. De DDR had een keus tussen de muur afbreken en de muur afbreken in 1989.
Het doet denken de Stalin periode in de dertiger jaren vorige eeuw. Weliswaar had de Sovjet Unie wegens gesloten grenzen geen last van de Wallstreet crash in 1929, protectionisme en koersdalingen van waardepapieren. De USSR had haar eigen problemen, veroorzaakt door afnemende werklust onder arbeiders, in het nieuwe socialistische systeem. Stalin maakte angst de drijfveer om werklust te stimuleren, door moord en deportatie naar de Goelags in Siberië. Stalin had een keuze tussen de implosie van zijn land – met verlies van de eigen macht, en een moordpartij. Nu was moorden voor Stalin niet zo’n groot probleem, gezien zijn hardvochtige achtergrond.
Bill Clinton won de verkiezingen met “It’s the economy, stupid” in 1992. Clinton had gelijk. Na de val van de muur, het bloedbad in Roemenië, en de fluwelen revolutie in Tsecho-Slowakije gingen de voormalig oostblok landen zich op het Westen oriënteren. Belastingen waren laag, soms vlaktaks. Er gingen kredieten en investeringen vanuit het westen naar het oosten. De voormalige oostblok landen waren booming!
De huidige kredietcrisis legt de onderliggende pijn weer open en bloot. Zo goed ging het helemaal niet met die voormalige oostblok-landen. Hongarije heeft als overblijfsel uit het Sovjet tijdperk nog steeds grandioos hoge belastingen, en de werkloosheid loopt sterk op. De koers van de Poolse Zlotti is sterk gedaald ten opzichte van de Euro, waardoor banken in West Europa risico’s lopen in de terugbetaling van hun verstrekte leningen. Spanje bleek de subprime markt in Europa te zijn. De vastgoed sector is compleet ingestort en het land kampt met een werkloosheid van 23%. En dat nog allemaal buiten het feit dat de PIGS landen (Portugal, Italië, Spanje, Griekenland) niet voor pensioenen hebben gespaard en sterk kampen met vergrijzing. Deze landen zullen uiteraard hulp willen van de rijke landen in de EU.
De Chinezen hebben ook grote problemen. China is een land dat leeft van export. De EU is de grootste afzetmarkt. De Chinezen kunnen echter hun producten verkopen, omdat de koers van de Yuan zo laag staat. De Yuan heeft geen vrije koers, zoals de Dollar en de Euro. Maar landen met vrije koersen pikken dat natuurlijk niet zomaar. Om die reden koopt China iedere dag miljoenen dollars, om de koers van de Yuan laag te houden. De Chinese regering vreest revolutie als het land wordt getroffen door massale werkloosheid. China heeft dus geen keus anders dan het opkopen van die dollars om goedkoop te kunnen exporteren. Dat is één van de redenen waarom de dollar niet zomaar zal vallen. Net als de EU, de USA drukt ook China zeer veel geld. Dat geld wordt geïnvesteerd in de bouw. De opgeleverde gebouwen worden echter niet verkocht of verhuurd. Vandaar ook dat ’s werelds grootste shopping mall, met uitzondering van 12 kleine bedrijfjes, helemaal leegstaat (video). Ook de skyline van Shanghai staat vol met lege (video) gebouwen.
Desondanks gaat het goed met China, althans, op papier. Het ging ook goed met de Sovjet Unie op papier, net als de DDR. Althans, het is maar net welk papier je in handen hebt. Een overloper uit de Sovjet Unie wist de Reagan regering te vertellen dat de goede cijfers voornamelijk waren gebaseerd op olieproductie, terwijl de productie machines ongeveer uit elkaar vielen. Reagan besloot met containment politiek tot een wapenwedloop, om de Sovjets te dwingen om geld naar defensie te laten stromen, in plaats van de rest van de economie. Op die manier heeft Reagan het proces versneld en viel de muur in 1989, in plaats van, bijvoorbeeld, 1995.
Ook Nederland is nu uit recessie. Althans, op papier, en het ligt er maar net aan welk papier je in handen hebt. Voormalige regimes konden met papier hun werkelijkheid niet meer redden, en zo zal het ook Nederland vergaan.
“It’s the economy stupid” is de les die ook wij in Nederland ter harte mogen nemen. Belasting vernietigd werkgelegenheid. We kunnen met zijn allen zeer interessant discussiëren over leugens. Voorbeelden van zulke leugens zijn, klimaatverandering door de mens, kilometerheffing tegen files, flitsboetes tegen verkeersslachtoffers, vettaks tegen overgewicht, vliegtaks tegen emmissie uitstoot. Hoe je het ook noemt, het is belasting én het vernietigd werkgelegenheid.
Iemand die niets weet kun je wijzen op de feiten. Maar buiten dat valt er niet zoveel te discussiëren over leugens. Zelfs als je mensen op de feiten wijst, dan nog heerst er in Nederland inmiddels het corrupte moraal, “het maakt mij niks uit welke leugen de overheid vertelt om de schatkist te spekken”. Bijvoorbeeld omdat men hoopt op een hogere uitkering, subsidie, of dat een ander de rekening krijgt.
It’s the economy stupid! De overheid kan maatregelen nemen over “who get’s what, when and how” en daarmee de economie stukmaken. Maar een sterk gepolariseerd landje waar het gevoelsmatig nog goed gaat, handelt heel anders dan een sterk gepolariseerd landje met een kapotte economie en een heleboel mensen die niks meer te verliezen hebben. Dat is ook een les uit de val van de muur en wat daarna kwam.
Het Kabinet heeft zich voorgenomen om vanaf 2010 te bespreken hoe de overheid 20% kan bezuinigen. Werkgroepen gaan dat voorbereiden. Gezien de invoering, of de wens tot invoering van nieuwe belastingen gaat daar natuurlijk helemaal niets van terechtkomen.
In een sessie van AEI over het falen van Reaganomics, kwam Bill Thomas (video) op een geweldige manier sterk in het geweer tegenover zijn collega. De overheidsbesteding stegen onder Reagan omdat de Democraten maatregelen hadden aangenomen om Reagan daartoe te dwingen. Bovendien hadden de Republikeinen nooit de macht in beide huizen tegelijk (senaat en huis van afgevaardigden), waardoor ze bepaalde voorstellen er nooit doorkregen. Democraten zouden altijd vasthouden aan een progressief belastingstelsel.
De conclusie van de Republikeinen was daarom, je moet eerst de belasting verlagen en daarna pas gaan kijken waarop bezuinigd kan worden. Als je gaat discussiëren over bezuinigingen, dan komt er in de praktijk niks van terecht.
Het Kabinet heeft besloten om over de bezuinigingen te debatteren, daar komt dus nooit wat van terecht. Toen dit Kabinet aantrad was het plan om op 10.000 ambtenaren te bezuinigen. De ambtenaren mochten zelf bepalen om dat in te vullen, en uiteraard kwam men lang niet aan die 10.000.
Dit Kabinet denkt dat zij nog keus heeft. Maar de tweede economische dip zit er aan te komen. Het economisch herstel heeft geen fundamentele basis, er is een te groot verschil tussen papier en werkelijkheid. Het stelsel was altijd om via leugens de mensen hun geld te stelen, in de hoop dat er nog genoeg mensen blijven werken en niet het bijltje erbij neergooien. De volgende economische dip wordt desastreus, en zal groot effect hebben op de werkende mensen en de stelende mensen.
Met een nieuwe economische dip gaan we over een kantelpunt en heeft wie er dan ook regeert geen keuze meer. De sociale zekerheid wordt of asociaal, onzeker, of beide.
2 reacties:
Te veel eer voor pseudo-historicus Mak. De visie dat de DDR failliet was in 1989, is algemeen bekend en al jaren lang op de Duitse tv besproken - ook de afgelopen weken.
Voor wie de oogklepperij en propaganda van de Nederlandse publieke omroep ook zat is, het advies de blik te richten op o.a. ZDF History met Guido Knopp. Voor schotelbezitters met belangstelling voor de DDR-tijd is de (vrij te ontvangen) regionale omroep RBB een aanrader.
www.zdf.de
www.rbb-online.de
In 1983 zorgde Franz Josef Strauß er al met een miljardenkrediet voor dat de DDR kon overleven; men was toen in het westen veel te bang dat de muur zou vallen, wat heel gemakkelijk zou hebben kunnen leiden tot een directe konfrontatie. In zijn autobiografie meldt Strauß dan ook dat de bouw van de muur in 1961 noodzakelijk was geweest om de vrede te bewaren.
De Ost-Politik die de SPD eind jaren zestig begon, zorgde er voor dat er allerhande contacten kwamen tussen de echte elite in het oosten, dwz. de geheime diensten. Die zagen zogezegd de bui al hangen, en hebben middels een 'controlled demolition' het communisme afgebroken en zich het bezit toegeëigend.
Dat de wapenwedloop de ineenstorting van het oostblok zou hebben veroorzaakt, is niets dan autosuggestie; dat was militair-industriëel-congressioneel-complex business as usual, maar zo wordt de publieke opinie dus gekneed dat deze canard will run and run.
In de VS lijkt een oligarchie door de overheid met schulden vol te hangen een soortgelijke strategie te volgen.
Karl Kraut
Een reactie posten