Het zou wat zijn als de armste mensen door overheidsbeleid als een koning mochten leven. Een doorsnee burger die niets met politiek heeft, ziet alleen dat hij hard werkt om zijn huisje te betalen en dat in Van Dam’s ideale situatie, zijn buurman die niets uitvoert in hetzelfde soort huis mag wonen. Die burger zal de conclusie trekken dat arbeid niet loont en kijken of hij ook werkloos kan worden.
Geld maakt in essentie niet het verschil, er moet ook iemand zijn die brood bakt. De onbedoelde gevolgen van het helpen van de armen, is dat mensen minder brood gaan bakken. Zonder broodbakkers heb je niks aan je tien Euro. Van Dam heeft het in zijn knalrode column over het verdelen van de taart, terwijl het bakken van de taart veel belangrijker is.
Het spreekwoord luidt, “alles wat met ‘te’ begint is nooit goed, behalve tevreden”. Dat spreekwoord slaat de plank volledig mis is als het over armoedebestrijding gaat. Een onbedoeld gevolg van armoedebestrijding is namelijk dat een grote groep hulpontvangers eigenlijk wel tevreden is met de eigen situatie. Dat is de reden waarom deze mensen in het leven weliswaar een heleboel kansen zien langskomen, maar hun kansen niet pakken. Met dit soort tevredenheid wint luiheid van hebzucht. Men blijft dus hulpbehoevend, carrièrewerkloos.
Van Dam schrijft dat iedere hulpverlener je kan zeggen dat armoede de achterstand bevordert. En dat is een vertekend beeld van de werkelijkheid. Het is namelijk hulpverlening die achterstand bevordert, maar dat zal een hulpverlener natuurlijk nooit over zichzelf zeggen.
Hulpverlening heeft al heel wat economieën naar de afgrond gebracht; denk aan ontwikkelingshulp aan Kenia door de Amerikaanse stichting Care, of door de sociaal beleid in Venezuela.
Van Dam gaat nog even voorbij aan iets anders in zijn column. Tussen 1980 en 1985 is de Staatsschuld bijna verdubbeld. Er moest in de jaren tachtig wel bezuinigd worden, het geld dat werd uitgegeven hadden we immers niet. Bovendien ging het geld op aan consumptie en niet aan investering. Op dezelfde voet doorgaan zou hebben geleid tot een economische implosie.
Van Dam heeft het wel heel makkelijk over geld verdelen, maar er moet wel iets te verdelen zijn. Armoedehulp is volgens Van Dam moreel juist, maar de andere kant van de medaille is dat het ook moreel juist is dat hard werkende mensen tot in het oneindige “tevreden werklozen” moeten onderhouden, die het bijna net zo goed hebben als henzelf.
Van Dam verklaart dat delen een grotere deugd is dan presteren. Economische gelijkheid is alleen leuk als je er zelf beter van wordt. Vooralsnog houden mensen meer van hun auto dan van de Straatkrant verkoper bij de supermarkt. En zo denkt de Straatkrant verkoper er ook over, als ie ooit nog eens in de gelegenheid komt om een auto te bezitten. En daar is geen politieke marktmanipulatie tegen opgewassen.
Arme mensen moeten juist in de slechtste huizen wonen. Laat de 90% Ghetto-bewoners die niet in de gevangenis zit vooral ontevreden zijn over de eigen situatie. Juist dan zullen ze eerder geneigd zijn om er zelf voor te zorgen dat ze uit hun eigen ellende willen klimmen. Als de overheid ophoudt met haar economische obstructie, dan vinden deze armen veel makkelijker netjes betaald werk.
Bovendien kan de Politie veel meer aanzien winnen onder het volk, door de 10% Ghetto-boeven op te sluiten, dan dat ze ieder jaar zoveel mogelijk geld ophaalt met parkeer- en snelheidsboetes, waarmee nota bene de uitkeringen aan boeven en junks worden betaald.
6 reacties:
Van Dam heeft makkelijk praten in z'n grote villa! Wat mij altijd weer opvalt is dat socialisten altijd van andermans geld willen verdelen!
Socialisme: "Wat van ons is, is van ons. Wat van u is, is onderhandelbaar!"
Natuurlijk is het beter als iedereen zou werken maar wat met de AOW ers die alleen AOW hebben. Als dit zo doorgaat en ze blijven sociale woningen afbreken dan zou ik straks in een achterbuurt moeten gaan wonen, want de huur van die nieuwee apartamenten kan ik niet opbrengen. en ik heb absoluut geen zin om in een ghetto te wonen.
zara leander
Zara, ik denk dat niemand zin heeft om in een ghetto te wonen, en dat is nu juist de bedoeling. Omdat de overheid de markt manipuleert zijn de huurprijzen zo hoog. Daarnaast zal de vergrijzing, niet alleen in NL, maar wereldwijd, een flinke last gaan vormen voor de economie. We kunnen zeggen, ik hou niet van nadelen, maar die nadelen zullen er toch zijn, en dat moeten we accepteren.
Ik snap wel dat als de overheid zegt, ik geef u privileges, bijvoorbeeld, recht op huursubsidie of wat dan ook, en dat mensen zeggen, graag. Dat is leuk voor het individu, maar slecht voor de welvaart in het algemeen. Zoals ik schreef, geld is niet zo heel belangrijk, je hebt een bakker nodig die brood bakt. Je kunt beter wat geldzorgen hebben terwijl je toch brood kunt kopen, dan dat je geldzorgen hebt en dat brood is onbetaalbaar omdat niemand meer zin heeft om het te bakken. Juist dat is misgegaan in Venezuela en ook in Nederland in de jaren zeventig.
Het land waar mijn vrouw woont, zorgen de kinderen voor hun seniore ouders. Dat kan ook, dus zonder tussenkomst van de overheid.
Het is allemaal niet zo eenvoudig. Ik geef toe dat vaak de uitkering een mens er van weerhoudt dat men eigen initiatieven ontplooit. Ook is het zo dat socialisten zodra zijn vaste grond onder de voeten krijgen zoals Marcel van Dam, en topsalarissen binnenhalen, dat men dan plotseling alleen nog maar salon-socialist is. Ik weet niet meer wat het salaris van Marcel van Dam bij de Vara was (deeltijdbaan) of dat nu tien of twintig keer modaal was, meer dan drie keer de Balkenende-norm dus.
Voor velen is het ontbreken van een stimulans een reden om niet zelf te werken aan een verbetering van de leef- woon- en werksituatie. Anderen kunnen het gewoonweg niet. Er zijn veel mensen die ook als zij zouden worden gepusht tot het uiterste er nooit iets uit zal komen. Men moet niet vergeten dat er ook mensen zijn die niet veel meer denkcapaciteit hebben gemiddeld. Als iedereen elke keer als er een nieuwe ontwikkeling in de maatschappij is daar in springt dan gaat iedereen tegelijk een stap vooruit. Dan wil iedereen verhuizen naar een betere wijk, en dat gaat niet.
De grote dieven wonen in de grote huizen, het klootjesvolk blijft hoe dan ook in de achterstandswijken zitten. Het maakt niet uit hoe men zijn best doet, de massa moet het doen met gewone huizen. De directeur van ABN-Amro die zorgt wel goed voor zichzelf. Marcel van Dam ook, die heeft een huis waar 20 bijstandsmoeders in kunnen wonen. Maar als werkelijk iedereen beter gaat presteren heeft geen enkel resultaat. Als iedereen plotseling een stap in de loonschaal omhoog gaat dan gaan en bloc alle huren en hypotheken omhoog, de kosten in de supermarkt worden hoger en het resultaat is dat men moet blijven wonen in het huis waar men in zit.
De enige mogelijkheid die er is om het iets beter te doen dan de omgeving. Zodra iemand op de schouders van anderen kan gaan staan, komt hij zelf omhoog en de anderen gaan relatief naar beneden. Doordat Marcel van Dam bij de Vara een topsalaris had, en daarnaast nog geld kreeg uit de grote staatsruif had hij een beter inkomen dan de rest van Nederland. De belastingbetaler mocht zijn salaris ophoesten. Maar de inkomsten van Marcel van Dam waren niet het gevolg van zijn verdiensten, maar omdat hij alleen het vuile kunstje beheerste om de opponent bij een discussie de mond te snoeren. Daarom kreeg hij meer geld dan anderen. Als iedereen dat deed dan stond daar geen beloning tegenover. Als iedereen bij de Vara op TV had kunnen komen dan had de Vara geen 16 miljoen salarissen kunnen betalen. Ook als zou men alle leeghoofden in de achterstandswijken naar de universiteit sturen en hen op zou leiden tot volmaakte debaters, dan nog zou het geen verschil hebben uitgemaakt.
Wie niet steelt rooft of erft blijft arm totdat hij sterft.
Het idee dat Vadertje Staat ons van de wieg tot het graf zal steunen begint een monstrum te worden.
Eigen verantwoording wordt ons zoveel mogelijk afgenomen. En net zoals in een religie waarin een Opperwezen de morele dienst uitmaakt, wordt op deze manier dociele mensen gekweekt.
We betalen met onze autonomiteit en krijgen er schijnveiligheid voor terug.
Goed. Dus geen huursubsidies meer en aan de andere kant bemoeit de overheid zich op geen enkele manier meer met het beleid van de Woningbouwen?
Het zijn echt niet alleen uitkeringtrekkers die in de sociale huurwoningen wonen. Tegenwoordig is het zo dat als je alleenstaand bent en niet boven modaal verdient je bent aangewezen op die huurwoningen.
Je mag je eigen uit de naad werken maar een huis kopen kan je vergeten omdat de huizenprijzen zo gigantisch uit de klauwen zijn gelopen.
En als ze dan de woningmarkt gaan liberaliseren kijken ze naar de absurde prijzen die mensen voor hun blokkendoos betalen en vergelijken ze de huurprijzen ermee. En dan zeggen ze niet dat er veel te veel betaald wordt voor koopwoningen,nee de huurprijzen zijn te laag!!! Dat is een omgekeerde wereld.
Ik kijk veel meer naar wat je krijgt voor je geld en dat is steeds minder. En al zijn de huizenprijzen aan het dalen waar steen en been over geklaagd wordt,jaren geleden zijn huizen in prijs verdubbeld en meer en dan van gulden naar euro,daar hoorde ik niemand over.
Als ik dadelijk 2 keer zoveel moet gaan betalen voor mijn maisonnettewoning kan ik beter over de grens gaan kijken of weer bij mijn moeder gaan wonen want dan trek ik het niet meer ondanks dat ik meer dan 40 uur per week werk.
Een reactie posten