De crisis geeft idealisten hoop op een betere wereld. Het is namelijk moeilijk om van een betere wereld te dromen als het goed gaat. Daarom, lang leve de slechte tijden. Misschien dat mensen in slechtere tijden weer principieel worden, dat men weer ergens voor durft te staan.
Laat ons staan voor het goede, zodat we weer gebroederlijk kunnen vechten tegen het kwade. Wie aan de kant staat van goed en het woord slim weet te gebruiken, heeft het gelijk aan zijn zijde. En wie gelijk heeft, heeft macht. Tenminste, zo zou het moeten zijn, anders heeft gelijkhebben niet zoveel zin.
Gelukkig hoeven de mensen niet hun eigen principes te bedenken. De idealisten hebben dat uiteraard allang voor ons bedacht. Hun probleem is eigenlijk, ze hebben in hun ogen weliswaar gelijk, ze hebben alleen geen macht en dat komt allemaal door het shoppen. De consument zei namelijk, “U heeft een andere doelstelling dan ik, dus hier scheiden onze wegen”.
Zolang het volk zich druk maakt over de eigen portomonnee, het shoppen en carrière maken, staan de idealistische gelijkhebbers machteloos omdat ze geen aandacht krijgen. Het is dus de bedoeling dat het volk haar materialistische hebzucht laat vallen, het gelijk van de idealisten erkent en zich aan dat gelijk onderwerpt. Het volk moet dus de machtshebzucht van de idealisten bevredigen. En zo komt er een einde aan de hebzucht.
De eerste signalen rondom de voorspelling zijn inmiddels ook al binnen. Kijk naar de goede bedoelingen van onze corporatistische elite. Ze hebben het toch zo goed met ons voor. Econoom Maynard Keynes adviseerde ooit, bij een economische crisis moet de overheid in grote bouwprojecten investeren. Dat lost voor een deel werkloosheid op en laat het geld weer rollen.
In navolging van Keynes’ advies probeert Elco Brinkman bouw-opdrachten van de overheid in de wacht te slepen. Willem Vermeend wil een groot windmolenpark in de Noordzee bouwen, om zowel de krediet-crisis als de klimaat-crisis op te lossen.
Wat hebben de heren het toch goed voor met Nederland. De adviezen van Keynes hebben tot economische rampen geleid, waaronder de stagflatie in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Dat niet alleen. Investering in de bouw was in Keynes’ tijd een maatregel tegen werkloosheid onder de laaggeschoolden.
Op dit moment kent Nederland een historisch lage werkloosheid. Voor het bouwen van windmolens in de Noordzee is een behoorlijk leger aan specialistische ingenieurs nodig en in mindere mate laaggeschoold werk. Dan is het nog maar de vraag in hoeverre bouwprojecten geld beter kan laten rollen dan het verstrekken van werkloosheid uitkeringen.
Brinkman en Vermeend wringen zich in rare bochten om overheidsgeld los te krijgen voor hun eigen lievelingsprojecten. Het is een concreet signaal in hoeverre er een eind komt aan de hebzucht.
Als het economsich slecht gaat zal ook de burger een signaal afgeven in hoeverre er een eind komt aan de hebzucht. Altruïsme en liefdadigheid hebben natuurlijke grenzen. Mensen doneren zichzelf niet failliet. Het altruïsme van het individu is het gevoel, “Ik heb genoeg en ik gun een ander ook wat.”. Het deel dat niet wordt gegeven is hebzucht.
Wanneer de krediet-crisis de reeële economie raakt, zullen mensen in de problemen komen wegens werkloosheid, de financiering van een eigen huis, of simpelweg de rekeningen betalen. Hoewel op dit moment een economische neergang nog niet wordt gevoeld, raken de A-supermarkten al vele klanten kwijt aan de discounters. Als mensen door een lege portomonnee weer economisch moeten gaan denken, zullen ze eerder geneigd zijn om op liefdadigheid te bezuinigen.
Hoezo het einde van de hebzucht?
Het is een doodgewone crisis. De burger zal nog steeds egoïstisch blijven proberen om zijn eigen leven prettiger te maken. Politici zullen nog steeds in hun machtshonger proberen om winnaar van de crisis te worden. Idealistische gelijkhebbers zullen nog steeds vanuit hun machtshonger proberen om messias te worden en de feiten die niet bij hun mening passen negeren.
Misschien dat de mondiale machtsverhoudingen verschuiven. In dat geval zijn de Westerse burgers helemaal niet in de gelegenheid om het zondige innerlijk van zich af te schudden en te werken aan de moreel beschaafde supermensheid. Als het even slecht uitpakt, zullen we weer ouderwets moeten gaan vechten.
De Trouw-opinie pagina’s zijn vervuilt met idioten. Één ding is zeker, hun boodschap zal nooit de winnaar van de economische crisis kunnen worden.
11 reacties:
Hebzucht leidt ook tot de tekorten aan personeel in de zorg.
Minister Donner (kon het christendom wel hebben uitgevonden) is steeds in paniek over he tekort an personeel door de vergrijzing in o.a. de zorg over een paar jaar.
Nooit hoor ik hem een veel belangrijker oorzaak van "tekort" aan personeel aansnijden: het idealisme waarmee vroeger werd gekozen voor een baan in de zorg vanuit christelijke, socialistische, humanistische of gewoon mensenhulp motieven is er volkomen uitgeslagen bij de verzorgers en verplegers door het ongebreideld incasseren van penningen door de managers en de hele hebben-hebben mentaliteit in de samenleving. En de privatisering en secularisering speelt hierbij een navenante rol.
De enige zorginstelling (waar ook de overheid zijn miljoenen aan toevertrouwt) waar nog heel idealistisch wordt gewerkt en met liefde en aandacht met de hulpbehoevende medemens wordt omgegaan is "Het Leger des Heils".
Ook de negatieve reacties op allerlei sites waarbij islam en christendom over 1kam worden geschoren en altijd (terecht!) op hypocriete elementen van het christendom wordt gescholden laten buiten beschouwing hoe heel veel sociale wetten, zorg en altruistische initiatieven in het verleden toch uiteindelijk vanuit die chr. inspiratiebron op gang zijn gezet.
Maar ja, wat kun je ook verwachten van een land dat een geschiedeniscanon ontwikkelt waarin alleen maar stomme feiten staan en geen ontwikkelingen worden uitgediept zoals vroeger op een normale middelbare school.
Hebzucht leidt ook tot de tekorten aan personeel in de zorg.
Minister Donner (kon het christendom wel hebben uitgevonden) is steeds in paniek over he tekort an personeel door de vergrijzing in o.a. de zorg over een paar jaar.
Nooit hoor ik hem een veel belangrijker oorzaak van "tekort" aan personeel aansnijden: het idealisme waarmee vroeger werd gekozen voor een baan in de zorg vanuit christelijke, socialistische, humanistische of gewoon mensenhulp motieven is er volkomen uitgeslagen bij de verzorgers en verplegers door het ongebreideld incasseren van penningen door de managers en de hele hebben-hebben mentaliteit in de samenleving. En de privatisering en secularisering speelt hierbij een navenante rol.
De enige zorginstelling (waar ook de overheid zijn miljoenen aan toevertrouwt) waar nog heel idealistisch wordt gewerkt en met liefde en aandacht met de hulpbehoevende medemens wordt omgegaan is "Het Leger des Heils".
Ook de negatieve reacties op allerlei sites waarbij islam en christendom over 1kam worden geschoren en altijd (terecht!) op hypocriete elementen van het christendom wordt gescholden laten buiten beschouwing hoe heel veel sociale wetten, zorg en altruistische initiatieven in het verleden toch uiteindelijk vanuit die chr. inspiratiebron op gang zijn gezet.
Maar ja, wat kun je ook verwachten van een land dat een geschiedeniscanon ontwikkelt waarin alleen maar stomme feiten staan en geen ontwikkelingen worden uitgediept zoals vroeger op een normale middelbare school.
Overigens is anoniem gewoon:
Jaap Punter.
Maar de techniek van dit gegoogel gaat me een beetje boven de pet.
Misschien dat mensen in slechtere tijden weer principieel worden, dat men weer ergens voor durft te staan.
---
Nederland is een extreem naief land, door de extreem goede tijden vanaf 1950. Bovenstaande is ook naief. Slechte tijden, die inderdaad volgens mij ook zeker gaan komen, brengen mensen weer sterker naar het socialisme, fascisme en een grote Hitler overheid. Waarom? Omdat iedereen in paniek raakt en van de overheid een oplossing verwacht waar we in goede tijden nog wel zelf een bedrijf durfden te beginnen.
Dus laat alle hoop varen Dr. Nomad en anderen. Zoals ik al eerder getypt heb, eerst de eruptie, de dood, de hel, onvoorstelbare vernietiging, dan de opbouw, op dat moment, als je dan nog leeft kun je werken aan een rationelere wereld, voor die tijd kun je het vergeten. Niet mijn mening, een feit. Socialisme, geloof, spirituele cursussen, een grotere overheid, meer politiek, fascisme, dit alles zal sterk toenemen omdat mensen zekerheid zoeken.
Vooral die politiek is erg, de vieze smerige kleine mannetjes en achterlijke kutvrouwtjes die uitgekotst zouden moeten worden door iedereen met meer dan twee hersencellen zullen meer aan invloed winnen, heel, heel, triest.
Je ziet het al aan de banken, ze worden genationaliseerd in plaats van dat we ze kapot laten gaan wat zou moeten. Er wordt weer een kanker in ons systeem toegelaten om ons kapot te maken in plaats van die weg te snijden, nog een kanker, we hebben al zoveel kanker, de overheid natuurlijk als grootste kanker, pensioenen, hypotheken, ook de hebzucht in de publieke sector inderdaad waar de andere schrijver aan refereert, de management kanker, de beleid kanker. We gaan zeker dood als land, er is geen kans meer op overleven, alleen maar rekken.
Alex, ik ben niet optimistisch of pessimistisch. Ik ben wel kritisch tav informatie die op mij af komt. Voor de rest is er bij mij ook een heleboel "ik weet het niet" aanwezig.
Over het nieuwe socialisme. Je bent het waarschijnlijk wel met mij eens dat socialisme alleen kan eindigen met een economische ramp. Het verschil tussen nu en de jaren dertig is ook, dat wij op dit moment al uitkeringen hebben. Ik vraag me af hoe dat gegeven de toekomst zal bepalen.
Ik typ maar m'n mening, sorry als het soms wat stellig overkomt. Geloof nogal in m'n eigen ideeën over de toekomst die ik inktzwart zie maar daarna komt er weer een goede tijd, zoals in de geschiedenis goede en slechte tijden elkaar altijd afgewisseld hebben.
En inderdaad, uitkeringen, een verzorgingsstaat die nog nooit zo extreem was, weer een extreme..., dat draagt zeker bij aan een nog moeilijker situatie dan in de jaren '30. Naast de extreem grote overheid, zeer, zeer, zeer, zware lasten... die een steeds kleinere groep echte werkenden in de private sector moet dragen, in tijden van crisis.. onmogelijk, sorry.
En inderdaad, uitkeringen, een verzorgingsstaat die nog nooit zo extreem was, weer een extreme..., dat draagt zeker bij aan een nog moeilijker situatie dan in de jaren '30.
Je draait het precies om.
De jaren '30 waren zo moeilijk omdat er geen/weinig uitkeringen waren. :-)
De verzorgingsstaat is helemaal niet "nog nooit zo extreem" geweest. Toon dat maar es aan.
Als je eens een kijkje neemt in de begrotingen dan zie je dat er veel meer geld verkwist wordt aan wapens en zinloze militaire operaties dan aan "uitkeringen". Er wordt ook veel meer verkwist aan mislukte ICT-projecten, en dan zal ik het maar niet hebben over het socialisme voor de rijken van de bankinjecties door de staat.
Abstract, overheid = altijd de slechtste keuze.
Jaren '30, overheid probeert met allerlei grote projecten de economie te stimuleren, dit heeft de crisis alleen maar verergerd omdat geld uit de private sector verspilt wordt aan overheidsonzin.
De Russen kwamen eind jaren '90 bijvoorbeeld op eigen kracht uit de crisis, EN HOE!!
Ben het met je eens dat overheidssteun aan banken ook fout is, overheidsuitgaven zijn in het algemeen enorm. Wat wil je betwisten? Dat uitkeringen de toekomstige depressie, als die komt, niet slechter maken maar beter? Lijkt me onmogelijk, dat geld komt van de weinigen die nog echt werken, zelf zijn de uitkeringsophalers niet gemotiveerd iets te doen. Wel minder stress voor hen inderdaad maar structureel geen oplossing.
Michel zei:
Hebzucht is de bakermat waarop onze economie is grootgeworden. Schijnbaar is een zwakte in de menselijke emotie bruikbaar.
Het feit dat we er nu achter komen dat diezelfde hebzucht uiteindelijk ook weer tot de ondergang kan leiden geeft aan dat we die hebzucht moeten inperken. Dat kan alleen maar door het algemeen belang (lees overheid) daarop in te zetten. Op die manier gaan economen weer meer met welzijn in plaats van welvaart rekenen.
Michel,
Blijkbaar denk jij dat economie een afspraak is van hoe we dingen doen. Dat is niet het geval. De economische wetenschappen zijn een beschrijving van hoe het is. Economische onderzoekers proberen economische wetten te ontdekken, ze schrijven geen wet van, zo gaan we het doen.
Meer overheid zegt een reageerder, dat is dus exact wat ik aangaf wat de mensen gaan willen, ze worden bang en willen meer overheid. Je ziet het met de huizenprijzen, nu willen ze dat de overheid de huizenprijzen in de lucht gaat houden.
Ik weet niet veel maar een paar dingen weet ik onwaarschijnlijk veel beter dan bijna wie dan ook. Eén van die dingen is waarschijnlijk wat er de komende jaren gaat gebeuren, dat wordt niet leuk en ik vraag me af of iemand er iets aan kan doen. Stel dat ik zou zeggen wat er de komende jaren gaat gebeuren.. totaal nutteloos waarschijnlijk
Een reactie posten