Goed, de Universiteit van Wageningen krijgt twee miljoen subsidie, waardoor een aantal wetenschappers plus stagiares op kosten van de belastingbetaler brood kunnen kopen en de huur kunnen betalen, in ruil voor het naar eigen inzicht uitvoeren van het genoemde onderzoek. Fijn voor de diëet-industrie, die hoeft nu zelf niet in onderzoek te investeren.
Ná dit onderzoek, heeft men misschien dat magnifieke stofje ontdekt, maar dan is het waarschijnlijk nog niet geschikt voor consumptie. En dat betekent automatisch, dat er over een (paar) jaar, ná het onderzoek, méér subsidie nodig is voor aanvullend onderzoek. Hierdoor kunnen wetenschappers en stagiares blijven eten, in ruil voor onderzoek naar het fantastische stofje.
Goed, en dan opeens zijn we tien jaar verder. De vergrijzing laat flink zijn tol zien, en alsof het een kunstje van de natuur is, blijkt dat Nederland veel dikker is geworden. En dat blijkt om precies te zijn uit ander onderzoek, dat ook al mogelijk is gemaakt met overheidssubsidies, waardoor ook andere wetenschappers, onderzoekers en stagiares eten kunnen kopen en de huur betalen op kosten van de belastingbetaler.
Gelukkig hebben we na jaren onderzoek eindelijk dat magische diëet-stofje gevonden waar we naar zochten. Het remt de eetlust door na een paar happen het gevoel van verzadiging op te wekken in de hersenen. En na jaren onderzoek is dat stofje eindelijk geschikt voor consumptie.
Die dikzakkerij wordt weliswaar veroorzaakt door de goede voedselkwaliteit die we in dit land kennen, plus al die uiterst spannende kantoor- of thuiswerk banen waardoor we te weinig beweging krijgen. Ook de hogere leeftijd van Nederlanders heeft sterke invloed op de stofwisseling en stoelgang, waardoor het gemiddelde lichaam meer massa vasthoud. Maar ons diëet-stofje is de oplossing, want wat ook de oorzaak van dikzijnerij moge zijn, via de voeding kúnnen we er iets aan doen!
Dus wat gaan wij straks met ons fantastische diëet-stofje doen?
Er zijn drie mogelijkheden:
• Op de markt brengen;
• Gedeeltelijk veplichten;
• Geheel verplichten;
Als we ons stofje op de markt brengen, zullen marktparijen dit introduceren als een nieuwe voedselsoort, net als biologisch vlees een soort is. Bijvoorbeeld als slank-voedsel of een andere pakkende term.
Punt is alleen, dat dit enkel geconsumeerd wordt door mensen die hun eigen eetgedrag als probleem zien. Zij willen hier vrijwillig iets aan doen. Je zou zeggen, wie vrijwillig wil afvallen, zou ook gewoon minder kunnen eten. Maar ja, dat is erg lastig omdat het lichaam nu eenmaal vraagt. Slank-voedsel functioneert dan ook meer als hulp-bij-discipline, maar alleen bij de mensen die geholpen willen worden.
Op de markt brengen is in essentie niet veel anders dan alle andere diëet-producten die we vandaag ook al kennen.
We kunnen ook kiezen om ons magisch diëet-stofje geheel of gedeeltelijk te verplichten in voedsel. Dan hebben mensen die niet geholpen willen worden gewoon pech. Dat zeggen we wel vaker in Nederland, dat onwillige mensen gewoon pech hebben, zeker als we denken dat wij gelijk hebben. Daar is die verplichting ook voor bedoeld, om onwilligheid te overtreffen.
Gedeeltelijk verplicht beperkt zich dan tot een bepaalde voedselsoort, zoals alleen vet voedsel. Een andere variant zou kunnen zijn, alleen verplicht voor friettenten en hamburger restaurants. En er zijn natuurlijk nog wel meer varianten denkbaar. We kunnen erop vertrouwen dat Nederlanders erg creatief zijn in het bedenken van situaties waarin wij verplichtingen opleggen aan onwillige mensen die eigenlijk ongelijk hebben. In de gedeeltelijk verplichte variant zal men het volk wijsmaken dat vet eten te vergelijken is met roken. Nou, als het zo erg is, dan is een verplichting natuurlijk niet erg; het volk zal daarom de nieuwe regels accepteren en de argumenten na-papagaaien.
In de geheel verplichte variant zal men het magische stofje in zoveel mogelijk eten verwerken, voordat het eten naar de supermarkt gaat (geheel is dus eigenlijk: maximaal voor zover mogelijk). In de geheel verplichte variant zou men het diëet-stofje kunnen vergelijken met schoon drinkwater. Nou, als het diëet-stofje zo mooi is als schoon drinkwater, dan zal het volk dit ook makkelijk accepteren. Toch maakt deze variant minder kans, wegens voor de hand liggende complicaties. Mensen zullen dan ook minder “goed voedsel” eten. Ja inderdaad, discussies over dit soort verplichtingen ontaarden meestal in goed en kwaad tegenstellingen. We krijgen zowel fundamentalisten als genuanceerden, die allemaal zullen proberen om voor het goede te kiezen. Maar gelukkig hebben beiden een gemeenschappelijke vijand: vet en ander ongezond eten.
Tja, dat is allemaal denkbaar, allemaal hypothetisch, en gelukkig is het nog steeds heel erg lastig om de toekomst precies te voorspellen.
Maar toch.
Áls het onderzoek slaagt, áls Wageningen met een diëet-stofje komt dat de eetlust afremt, maakt invoering via een verplichte variant wel een hele grote kans, vergeleken met de vrijwillige markt-variant.
De hoofdreden daarvoor is het Nederlands sociaal-democratisch subsidieindustrie complex die zichzelf in stand wil houden.
Bij een verplichte variant zullen meer mensen het magische diëet-stofje eten dan bij de vrijwillige markt-variant. Ook mensen die helemaal niet geholpen willen worden, krijgen dan het diëet-stofje binnen. De fabrikant van het magische diëet-stofje krijgt daardoor veel meer klanten, de investering wordt veel sneller terugverdiend dan in de markt-variant.
En aangezien het onderzoek subsidie krijgt, is het magische diëet-stofje een zaak geworden van politiek en overheid. Dat betekent automatisch dat politiek en overheid het recht hebben verkregen om zich met van alles en nog wat te bemoeien.
Zowel politici als ambtenaren zijn erg dankbaar voor het recht tot bemoeizucht. Daar verdienen zij immers hun brood mee. En beiden streven naar nóg meer rechten om zich met het volk te mogen bemoeien.
Het kost misschien wel een flinke investering in bewustwording om die bemoeizucht uit te leggen. Maar het is zeker niet moeilijk om het volk zo gek te krijgen dat ze overheidsingrijpen als oplossing ziet in het diëet-onderwerp. De bijhorende belastingverhoging zal het volk gewoon accepteren. En iedereen-blij model.
Hoe ze dat voor elkaar willen krijgen? Dat is heel eenvoudig.
Overgewicht is het probleem van de toekomst. Er gaan mensen dood en we moeten eerst vinden dat deze mensen te vroeg sterven. Als we dan ook nog de oplossing voorhanden hebben, kan de overheid subsidie geven aan actiegroeperingen, die aan de slag gaan om te strijden voor verplichte invoering.
Men zal roepen dat verplichte invoering, net als de auto-gordel, levens redt. Dan moet er ook nog geld worden gegeven aan wetenschappers die onderzoeken produceren waarin wordt aangetoond dat overgewicht een gevaarlijk fenomeen is. En de media kan dankzij die onderzoeken haar kijkcijfers opschroeven, door vaak over het overgewicht probleem te publiceren.
Het is ook fijn voor de ambtenaren. Verplicht betekent regels, dus heb je meer ambtenaren nodig om die nieuwe wetten te handhaven en/of controles uit te voeren. En niet te vergeten, er moet ook gelobbyd worden in Brussel, zodat het Nederlandse product de concurrerende producten uit andere landen van de markt drukt.
Kun je nagaan. In de markt-variant zijn het alleen wetenschappers en de fabrikant die geld verdienen. Goed, misschien ook een enkele stagiare en een beperkt aantal ambtenaren.
In een verplichte variant krijgen méér wetenschappers nóg meer geld voor méér onderzoek, verdient de fabrikant méér door grotere afzet, hebben politici en ambtenaren iets zinnigs te doen, is er méér overheidspersoneel nodig, en krijgen actiegroeperingen subsidie om het volk bewust te maken. Het volk heeft het idee dat de overheid de wereld heeft gered, waardoor zij minder boos is over de stijging van de belastingtarieven, en de media heeft ook weer een interessant onderwerp om de kijkcijfers te vergroten.
Waarschijnlijk bestaat dat sociaal-democratisch subsidieindustrie complex zelfs uit nóg meer mee-eters.
Gezien de (potentiële) belangen heeft de overgewichtindustrie dus flinke groeikansen. Ingepast in het sociaal-democratische maatschappij-maak model, zullen veel mensen kunnen welvaren op overgewicht.
De toekomst is onvoorspelbaar, maar sommige scenario’s zijn wel heel erg makkelijk om uit te werken.
Vandaag werd subsidie aan de Universiteit van Wageningen gegeven, met als hoofdzakelijk bijeffect dat het Nederlandse Big Government er een nieuwe vetlaag bijkrijgt. Volgens mij is er maar één die echt te dik is, en dat is de Nederlandse overheid zelf!
2 reacties:
Prachtig geschreven stuk, met een heerlijk sarcastische ondertoon.
Jammer dat er uit wordt gegaan van veronderstellingen en niet van feiten.
'Dikzakkerij' wordt niet louter en alleen veroorzaakt door te veel eten, en het is al helemaal niet opgelost met een beetje discipline en minder eten.
Het is jammer dat dit stuk nu door velen gelezen wordt en dat men dit nu weer aanneemt als zijnde 'waar' terwijl het dus helemaal niet waar is.
Ik snap ook wel dat het hele puntg van het stuk niet over die dikzakken gaat, maar het wordt nu zo ontzettend nonchalant genoemd, dat een lezen zou kunnen denken dat u weet waar u het over heeft.
Tip voor de volgende keer, probeer liever eerst uit te zoeken of het welk klopt wat u zegt, in plaats van even makkelijk te scoren over de rug van anderen.
Hoi svenja, het stuk gaat inderdaad niet over de oorzaken van overgewicht maar over big government. Daar heb ik de focus op gelegd. Ik weet ook wel dat overgewicht meerdere oorzaken heeft, maar het Wageningse stofje richt zich op slechts één aspect, namelijk het eetpatroon. Ik wil niet diep ingaan op overgewicht, omdat we daardoor het onderwerp big government uit het oog raken. Ik wil het over big government hebben, en niet over overgewicht.
Een reactie posten