Leo de Haas was de eerste journalist in Nederland die zogenaamde “cover politie achtervolgingen” versloeg in zijn Avro programma “Blik op de Weg”. De cameraploeg reed mee in een politie auto die er als gewone auto uitzag – een uitvinding van Frans Zuiderhoek, KLPD, tevens woordvoerder van de Spoorweg politie. Met deze “undercover” wagens werden voornamelijk grove verkeersovertredingen geconstateerd, gefilmd en de “betrokkenen” werden “meteen met hun gedrag op film geconfronteerd”. Een staaltje spectaculaire televisie. Uit interviews bleek Leo de Haas niet de moralist te zijn, die de uitzendingen suggereerden.
Een aantal jaren geleden werd een nieuw programma opgetuigd door SBS6, “Wegmisbruikers”. Dit programma werd geproduceerd door Bastiaan Boog producties, in samenwerking met niemand anders dan Bureau Verkeershandhaving Openbaar Ministerie (BVOM), onder leiding van Verkeersofficier Koos Spee, bekend van de flitspalen. In die tijd lekte een intern memo, waarin de verkeersofficier zich verheugd verklaarde over het feit dat BVOM de media steeds beter onder controle kreeg.
Dit had gevolgen voor het concurrerende programma Blik op de Weg. Bij verschillende politiekorpsen werd en wordt de verkeersafdeling, eigenlijk de afdeling snelheidscontroles en niets anders snelheidscontroles, betaald door BVOM. Deze afdelingen kregen het advies om in mindere mate mee te werken aan het programma Avro programma ten behoeve van “Wegmisbruikers” bij SBS6. Dat is een uiting van het feit dat de Vierde Macht, in persoon van Koos Spee, het nu echt voor elkaar heeft om de kritiek op zijn beleid steeds verder te verstommen.
In de afgelopen jaren is er steeds veel kritiek geweest op het flitspalenbeleid dat Koos Spee uitvoert. Wegmisbruikers is echter onderdeel van de marketing strategie van BVOM. Echt kritische vragen worden niet meer gesteld, het is de one-man show van de overheid die haar beleid niet verdedigd maar propageert. En aangezien Koos Spee kritische vragen in andere media optredens effectief vermijd, hoort het publiek slechts nog een eenzijdig verhaal.
Het flitspalenbeleid is ontsproten in 1987, waarin Neelie Smit-Kroes (V&W) en Korthals-Altes (Justitie) de maximum snelheid wilden verhogen op de snelweg, van 100 naar 120km/u. Volgens Altes, “de beste wet is er één die zichzelf handhaafd”, ofwel eentje waarin veel mensen zich kunnen herkennen. Onderdeel van het pakket was de mileu-maatregel om de limieten strenger te controleren. In eerste instantie zou er miljoenen Guldens geïnvesteerd worden in wat later BVOM zou heten. Maar uiteindelijk was het de bedoeling dat BVOM de eigen broek zou kunnen ophouden met het geld dat snelheidscontroles zou opleveren. Inmiddels leveren de ruim 7 miljoen snelheidsboetes in Nederland ruim een half miljard Euro op, terwijl er 70 miljoen in BVOM wordt geïnvesteerd. 70% van deze boetes slaan op kleine overtredingen van 4-10km/u boven de limiet.
Het is ongeveer een industrie geworden. Firma Gatso te Haarlem, die de flitspalen maakt vaart er goed bij en exporteert haar producten inmiddels naar allerlei landen over de wereld. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoont dat het na tien jaar snelheidscontroles nog steeds niet duidelijk is wat de effecten zijn op de verkeersveiligheid. Milieuonderzoek is niet verricht. Ondertussen lijdt het imago van de politie in het algemeen grote schade, ook in andere flitspaallanden.
Het belang van Wegmisbruikers als marketing middel ligt dan ook voor de hand. De undercover auto’s hebben als doelstelling om in de eerste plaats tegemoet te komen aan klachten van de burgers, in de tweede plaats om de aandacht af te leiden van de kleine snelheidsovertredingen die menig automobilist tot ergernis aanzet.
2 reacties:
HeefD de schrijver ooiD van 't kofschip gehoorT ?????
Ja... eens met anoniem. Ik ben niet echt een taalpurist, maar merk dat de verhalen op vrijevolk.nl toch sterker zijn wanneer er geen of minder suffe taalfouten worden gemaakt. Even opletten voor je publiceert. Met een t... ;-)
Een reactie posten