Het spanningsveld van de onderhandelingen gaat over meer overheidsinvesteringen om de economie aan te zwengelen, bezuinigen om de kosten niet uit de hand te laten lopen én de vraag welke generatie de rekening mag betalen. Het meest stompzinnige idee wat gelanceerd is, is dat dit Kabinet maar eens flink moet investeren en dat toekomstige Kabinetten maar wat zuiniger moeten zijn. Stompzinnig natuurlijk, want het toekomstige Kabinet zal ook allerlei redenen willen verzinnen om toch geld uit te geven; waarom doe je anders mee aan verkiezingen.
Het hoe zit dat met dat investeren? Dat zit zo. Er zitten Big-spenders in het Kabinet die ongeacht het economische klimaat toch wel geld willen uitgeven. Crisis of niet, ze willen voor held spelen. U dacht toch niet dat de huidige generatie over een paar jaar met grote dankbaarheid terugdenkt aan vandaag, dat ze hun kinderen vertellen over de grote helden Bos, Balkenende en Rouvoet die dit land nog verder in de schulden hebben gestoken, zodat de kinderen nu gelukkig een goede toekomst hebben? U denkt toch niet dat vandaag een nieuwe Willem Drees is opgestaan?
Het kan niet. Investeren helpt niet. Wereldwijd zijn er torenhoge bedragen uitgegeven om banken, bedrijven en industrieën te redden, om de economie te helpen. De Staatsschulden stegen alleen maar en een positief effect was er niet. In dit licht werd deze week in Nova de belangrijkste vraag gesteld door presentator Twan Huys: kan de politiek nog wel iets aan de crisis doen? Jammer genoeg stelde Huys de vraag aan een politicus, D66 fractievoorzitter Alexander Pechtold. Het antwoord lag voor de hand (ja natuurlijk, als we maar doen wat ik wil).
Nu kunnen allerhande idioten met ingewikkelde Keynes-had-gelijk-curven aantonen dat investeren wél de economie aanzwengelt. Maar wat op papier staat, gebeurt niet in de praktijk.
De doelstelling van Keynes economie is om politici instrumenten te geven om de economie aan te sturen. Met Keynes-modellen komen politici te weten, welke knoppen ze moeten indrukken om ervoor te zorgen dat de economie doet wat de politicus wil. Op dit moment doet de economie niet wat de politicus wil, ongeacht welke knoppen ze ook indrukken. Het lukt niet in Nederland, in de USA, in Zuid-Amerika, Azië. Het lukt nergens.
Onze politici zijn zogenaamd tegen belastingverlaging omdat mensen het extra geld alleen maar zullen sparen om hun schulden af te lossen. Politici willen niet dat u die schulden aflost. Aan de andere kant, burgers zullen heus geen ander gedrag gaan vertonen als ze met die schulden blijven zitten, terwijl het geld ergens anders naartoe gaat, bijvoorbeeld om zogenaamd te investeren. Waar het geld ook naartoe gaat, de behoefte om schulden af te lossen blijft. Hieruit blijkt eigenlijk maar één ding, politici zijn geïnteresseerd in slechts één ding en dat is het redden van de Staatskas en hun politieke hobby’s. De burger mag barsten.
De reden waarom alle Keynes-curven niet werken is omdat mensen een vrije wil hebben. De Brandweerman kan in een brandend huis, tegenover een vrouw in nood reclame maken voor een nieuw product. Hoe mooi de brandweerman zijn verhaal ook maakt, de boodschap zal niet overkomen. Er zitten grenzen aan manipulatie, en dus ook grenzen in hoeverre de politiek de economie kan manipuleren. Omdat we ver over die manipulatiegrens heen zijn, is de politiek niet meer in staat om nog iets actiefs te doen aan de economische crisis. In dat licht is het niet zo vreemd dat politici vooral geïnteresseerd zijn in het redden van hun eigen hobby’s, want dat is het enige wat ze nog hebben. De rovers pakken nog snel wat ze te pakken kunnen krijgen.
Op het gebied van de vrije wil speelt er nog een ander probleem in Nederland. “Ask what the gouvernment can do for you” is de centrale vraag in Nederland. Burgers en bedrijven zijn geconditioneerd in deze houding en dat heeft de overheid aan zichzelf te danken. Overheid, los het maar op. Komt u aan “verworven rechten”, dan volgen natuurlijk massademonstraties, althans, er is hoop dat het Kabinet bezwijkt als hiermee gedreigd wordt.
De uitkomst van het zogenaamde “crisisoverleg”, zal verkocht worden als goed voor de economie en goed voor de Staatskas. Echter, wat goed is voor de Staatskas is slecht voor de economie. Het verschil met een paar jaar geleden is, is dat de negatieve invloed van de overheid op de economie niet meer verborgen kan worden in de huidige situatie. Met weinig vet op de botten leidt een klein stootje al tot grote blauwe plekken die na enige periode kunnen gaan ontsteken.
Idealisme ten spijt, de financiën zijn altijd een geldig argument. Wat onze crisishelden ook mogen besluiten, over enkele jaren is de Nederlandse sociale zekerheid zeker niet meer zo riant als vandaag. Het saldo onder de streep van Staats- inkomsten en uitgaven staat dat simpelweg niet toe. De economische tsunami is namelijk meedogenloos; geen Staatskas zonder economie. De vraag is dan alleen nog maar, betalen we over enkele jaren meer of minder belasting voor minder kwaliteit. Het “crisisberaad” en het PvdA congres hebben daarover de eindbeslissing.
2 reacties:
De politiek, ECB en DNB zijn zo met elkaar verweven dat er nooit controle plaats heeft gevonden bij de banken, waar de problemen begonnen.
De commerciele banken beheren de geldstromen met als gevolg dat controle ongewenst is.
De overheid heeft deze commerciele banken nodig omdat zij het geld beheren en creeren.
Keynes biedt geen oplossingen en USA maakt nu de fout.Japan maakte deze fout 19 jaar geleden waar zij nu nog voor moeten boeten.
Wil men niet leren of is dit systeem gebaat bij zelfvernietiging.
Vele landen binnen de EU zullen binnen een aantal maanden technisch failliet worden verklaard en de EU zal in 3 delen verdeeld gaan worden omdat landen zoals Duitsland de rekening niet meer willen betalen voor landen die failliet gaan zoiets Griekenland.
Ik maak me zorgen om onze minister van Financien omdat hier sprake is van een pathologisch leugenaar. We hebben gezien Afghanistan, burgemeesterverkiezingen en Irak. Op het laatste moment veranderde hij van mening.Daarnaast 6 maanden geleden had Nederland geen recessie en was er niets aan de hand. Nu hebben wij al mega problemen en de faillissement zijn verdubbeld.
Men wil alleen hun vriendjes redden die de financiele sector beheersen. ING, Fortis, Aegon ect.
Investeren in ons productieproces en onze fabrieken.
Mensen laten sparen.Niet verkopen van Nederlandse bedrijven aan het buitenland. Dit zijn de ingredienten om dit land weer solvabel te maken. Dit kost waarschijnlijk 2 tot 3 jaar. Door bijten die pil maar daarna is de basis solide.
Ik vraag me wel een af of dit kabinet wel eens hoofdpijn krijgt. Mijn inziens niet omdat men geen hersens heeft.
Dit kabinet is bezig om hun bijbaantjes veilig te stellen via the old boys network.Na hun kabinetsperiode een baantje bij de EU, commissaris bij een bank, adviseur bij een subsidieslurper of klimaatadviseur bij een paraplu fabrikant.
Wie ben ik? Een eenvoudige boere jongen op kompen.
Ben het met jullie allebei eens.
Het gaat alleen om vriendjes en de huidige stand van zaken in stand houden, verder gaat het om niets.
De bouw is een goed voorbeeld, duizenden nutteloze bouwprojecten worden er elk jaar uitgevoerd en het gaat maar door en door en door en door en door en door en door en door, dit is niet te stoppen. Waarom? Omdat ze de beste lobby hebben in Den Haag.
Dit land is veel corrupter dan we denken alleen gaat het niet op de simpele manier van geld onder de tafel maar zitten er hele trieste figuren bij gemeenten die apetrots door de gang lopen als er belangrijke meneren van een groot bedrijf langskomen om met ze te praten over een 'belangrijk' project.
Iedereen die bij een gemeente werkt en eerlijk is zal dit beamen maar ja, het motto daar is 'verpest het nou niet, houd je mond, profiteer ervan'.
Een reactie posten