Radio 1 programma Stand.nl had Dick Pels als gast. Pels is “deskundig” als socioloog, en mocht zijn “deskundigheid” laten spreken, terwijl het onderwerp over een opinieonderzoek ging. De NCRV had net zo goed een Kastelijn van het Haagse Hotel des Indes kunnen uitnodigen. Pels benadert de onderwerpen toch vooral vanuit de institutionele hoek, begrijpt zelf niets van opinie-onderzoek, en Pels neemt opinie ook niet erg serieus, wat hij in de uitzending laat blijken. Pels redeneert een beetje volgens het Maarten van Rossum model; het volk zeurt ten onrechte, want het gaat goed.
Aan de andere kant van de oceaan, herinnert Ayaan ons maar weer eens hoe het zit. Het Westen kent een Romantische stroming, dat terug gaat tot Jean-Jaques Rousseau. De nakomelingen van het Romanticisme kennen veel ideeën, argumenten, idealen enzovoort.
De mensen die bewust of onbewust aanhangers zijn van het Romanticisme, hebben allen iets gemeen: ze zijn niet tot nauwelijks in staat om de feiten onder ogen te zien. Dat is vooral een kwaal van het volk. De politiek laat het volk in de waan van hun dromen. In de tegenwoordige tijd zijn het de keiharde feiten die de dromen uithollen, terwijl politici stug blijven doorpraten in roze wolkjes. Geen wonder dat het cynisme een hoogtepunt heeft bereikt.
Met een percentage van 93% is er niet één enkel onderwerp aan te wijzen, wat het cynisme zou kunnen verklaren. Een eenduidig gevoel kan dit wel verklaren: teleurstelling. Het hoge percentage geeft wel aan dat dit cynisme door alle lagen van de bevolking wordt gevoeld.
De vooroorlogse generatie ziet hoe zijzelf gewerkt en geleden heeft, en hoe snel hun kleinkinderen tegenwoordig rijk worden. Zij ziet niet alleen de welvaartsgroei die in hun levensjaren heeft plaatsgevonden. Zij zien ook dat ons land verhufterd, immoreler wordt en dat die nare eigenschappen zonder consequenties blijven. Deze generatie leest in de krant hoe hun oude belangenbehartigers, de PvdA, zich schuldig maken aan corruptie en geldverspilling, en zijn wegens gebrek aan economische kennis teleurgesteld in de verrechtsing van hun partij.
De jaren zestig generatie verlangt terug naar de tijd van dat wij-gevoel. Ze zien met pijn in het hart hoe hun links de morele superioriteit is kwijtgeraakt. Hun levensavontuur is voorbij, hun dromen zijn niet uitgekomen. Degenen die volgens de sixties en seventies ideeën nog doorvechten, hebben wegens hun onredelijke en onrechtvaardige karakter nauwelijks nog de steun van hun leeftijdsgenoten. Als overblijfsel is er alleen nog maar de sixties muziek, de nostalgische televisie en de politieke opinie dat er nog steeds moet gebeuren wat destijds de bedoeling was, ook al is het “wat” daarin niet helemaal duidelijk.
De no-nonse eighties generatie is vooral bezig met carrière en/of gezin, heeft het gevoel dat politiek meer discussie is dan handeling en vooral buiten hen plaatsvindt. De eighties generatie en latere generaties zijn vooral mensen die hun opinie baseren op het samenrapen van allerlei ideeën. Wegens een weinig bewustzijn van het politieke eigenbelang, bestaat de persoonlijke opinie uit van alles en nog wat. Zo’n gefragmenteerd opinie-pallet kent nauwelijks een ideologische rode draad, terwijl de gevestigde politieke partijen wél een ideologische rode draad toepassen. Daardoor ontstaan meningsverschillen tussen individu en politieke partij en dat is een never-ending bron van teleurstelling voor het individu.
Veel allochtonen, maar zeker niet allemaal, hebben hun hele leven gehoord dat ze aan alle kanten door blanken worden gediscrimineerd. Dit hebben ze ook aan elkaar geleerd, men versterkt eigenlijk dit gevoel onderling. Ten eerste laten ze zich leiden door deze gestimuleerde tweedracht, ten tweede zien ze tegelijkertijd ook niet het licht aan het einde van hun eigen tunnel. Dat kan ook niet, want politici maken carrière op het bestaan van problemen, en hebben er, zeker in dit geval, geen belang bij dat het probleem wordt opgelost.
Zo zijn er nog wel meer teleurstellingen te noemen die oorzaak zijn van cynisme over de politiek.
Nederlanders aanbidden hun overheid, zij zien de politiek als oplossing voor hun problemen. Tegelijk zien zij dat diezelfde politiek hun dromen niet kan waarmaken. Er is dus sprake van een tegenstrijdig ofwel gemengd gevoel. Het individu ziet, dat na al die jaren zijn persoonlijke probleempje nog steeds bestaat – wat dat probleempje ook moge zijn. Normaal gaf men de schuld aan de vijand; de liberalen gaven de schuld aan de socialisten, de socialisten gaven de schuld aan de Christenen enzovoort. Het opinie-onderzoek van het CBS geeft signaal dat het einde in zicht is, van dit ouderwetse verdeel-en-heers spel.
Nu de Nederlandse economie niet tot optimisme stemt, zullen de mensen de harde feiten in hun portomonnee voelen. Aangezien de politiek absoluut niet bereid is tot belastingverlaging, zal de periode van Balkenende IV geen verzachtende omstandigheden kennen. Eind 2009 krimpt niet alleen de Westerse beroepsbevolking (74% van de wereldeconomie), maar ook het gemiddelde uitgave patroon, wat de economie nog verder in het slop brengt. Gegeven die ontwikkelingen, de politiek zal ondanks hun belofte aan de kiezer, nooit toestaan dat zij de oorzaak is van een nationale economische implosie. Het duurt zolang het kan.
De komende jaren zullen de Nederlanders dan ook de feiten onder ogen zien. Het individu zal voorlopig slechts zien wat hij wenst te zien en misschien zullen sommige lessen wel langzaam geleerd worden. De dromen van het romanticisme zullen in ieder geval opnieuw uitgehold worden, in het buitenland leidde dit al tot de verminderde populariteit van het milieu.
De nabije toekomst zal voor het volk steeds vaker draaien om geld, dus om eigenbelang. En daardoor wordt het volk zich steeds bewuster van hun politieke eigen-belang, wat ook geldt voor de verwarde generaties vanaf de eighties. Welke rethoriek de romantisch-sprekende politici na dát debacle nog aan het volk willen verkopen is niet bekend. Door de economische ontwikkelingen zullen de roze brillen zeker uit de mode raken. Het electorale verlies van de gevestigde politiek orde zal zeker doorgaan, totdat de regenten weer belangenleiders worden.
De hoogtij van Nederlands cynisme over de politiek is een signaal dat het volk wakker wordt. In de komende jaren zullen de Nederlandse dromen omslaan in nóg heftiger gevoelens. Balkenende IV is één van de laatste feestmalen.
2 reacties:
Wij betalen belasting.
Waarom? zodat de overheid dingen voor ons kan regelen, die wij zelf niet kunnen regelen: rioolzuivering, openbaarvervoer, wegennet, electriciteitsvoorziening, dat soort dingen.
Je bent al lid, van de 'staat', als je geboren bent, dat hebben 'we met zijn allen zo afgesproken'.
dat is niet waar. Je mag het eerste eenvijfde van je leven gaan wachten, tot je stemrecht hebt. Al die tijd, moet je je al, aan de regels van de staat houden.
daarna mag je, als je 100 word, en de regering niet valt, maar liefst 20 keer een kruisje zetten, op een kaart, achter een naam.
alle kruisjes worden geteld, alle namen op de lijst worden geteld, en dan krijgt elke groep een stel stemmen. Samen gaan ze dan zitten keuvelen, totdat een paar partijen samen meer stemmen hebben, dan alle anderen samen. Dan gaan ze 'regeren'.
Meer 'macht' heeft u niet, over de staat. 20 kruisjes, achter een naam, overspoelt, door coalitievorming.
Burgers hebben geen macht in nederland. Het is allemaal show.
De staat probeert ons lid te maken en houden, terwijl daar niets tegenover staat.
ons land word uitgeleverd aan europa, moslims krijgen gratis woonruimte en uitkeringen, en staan boven de wet.
en wij? wij moeten smoel houden, en belasting betalen.
ik vraag: waarom. Wat krijgen wij ervoor terug dan?
de helft van ons geld word van ons afgetroggeld, door een organisatie, waar WIJ nooit voor gekozen hebben.
onze rechten zijn verkwanseld door onze voorouders.
De staat levert niets, in ruil voor belasting. Alleen onderdrukking van het volk.
de staat is niet de 'verzorger van het volk' meer, maar de VIJAND van het volk: datgene, wat het volk ARM en DOM houd, wat het volk onderdrukt en NEERSLAAT.
Denk even aan de politie. Die zou ons bij moeten staan, als een moslim ons besteeld. Maar dat doen ze niet. Boetes uitdelen, dat doen ze. De staatskas spekken, zodat die weer meer geld, aan de moslims kado kunnen doen.
deze regering verraad ons.
belasting = diefstal
Enige feiten:
• Mensen met andere overtuigingen of oordelen dan ik kunnen de feiten niet of nauwelijks onder ogen zien
• Het volk bijvoorbeeld
• Logische conclusie: ik behoor niet tot het volk
• Ayaan zegt hetzelfde als ik of omgekeerd
• Politici laten het volk in de waan. Ze vertellen de feiten niet
• De feiten zijn keihard
• Het volk, hoe vreemd, is cynisch geworden, zegt een opiniepoll! Het kan haast niet anders of de feiten dringen door.
• Dat moet haast wel zijn omdat ze keihard zijn.
• Zelf laat ik ook zachte feiten door. Ik heet alle feiten welkom. Ik houd van de waarheid.
• Of de feiten zijn zo keihard dat geen droom ze nog kan tegenhouden of iets anders is het geval. Maar de dromen houden niet langer anno 2008.
• De feiten stellen het volk teleur
• De ouderen onder het volk hebben gewerkt en geleden (feit)
• De ouderen onder het volk zien hoe hun kleinkinderen snel rijk worden (feit)
• De ouderen onder het volk zien hoe het land verhufterd en immoreler wordt (feit)
• De ouderen zien hoe dit zonder gevolgen voor immorelen en hufters blijft (feit)
• De ouderen onder het volk stemden op de PvdA (feit)
• De ouderen onder het volk lezen de krant (feit)
• De ouderen onder het volk lezen in de krant over corrupte PvdA-politici (feit)
• De ouderen onder het volk lezen in de krant dat PvdA-politici geld verspillen (feit)
• De ouderen onder het volk hebben gebrekkige economische kennis (feit)
• Gebrek aan economische kennis leidt bij de ouderen onder het volk tot teleurstelling in de PvdA (feit)
• De jaren zestig-generatie is in de greep van nostalgie (feit)
• De jaren zestig-generatie heeft pijn in het hart door het zien van feiten (feit).
• De jaren zestig-generatie ziet: ik ben mijn vroegere (gewaande) morele superioriteit kwijt (en dat is ook een feit)
• Het levensavontuur, de 60s-droom van de 60s-generatie is voorbij (door de keiharde feiten)
• De 60s-generatie ziet een enkele leeftijdsgenoot doordromen, ondanks de feiten (feit)
• De doordromers zijn onredelijk en onrechtvaardig van karakter (feit)
• Mensen uit de eighties hebben opinies (feit)
• Mensen uit de eighties rapen hun politieke opinies van overal bij elkaar (ongunstig feit)
• De opinie van mensen uit de eighties bestaat uit van alles en nog wat (feit)
• Mensen uit de eighties kennen de feiten niet (feit)
• Ergo: mensen uit de eighties zijn dromers (ze kennen geen feiten).
• Mensen uit de eighties kennen hun eigenbelang niet (het zijn dromers)
• Mensen uit de eighties raken keer op keer teleurgesteld (door de feiten)
• Veel allochtonen (niet alle!)horen hun hele leven dat ze worden gediscrimineerd door blanken (feit)
• Veel allochtonen (niet alle!) vertellen dit door aan elkaar (feit)
• Veel allochtonen (niet alle!) versterken door het doorvertellen het gevoel van gediscrimineerd te worden (feit)
• Veel allochtonen (niet alle!) laten zich in hun gedrag leiden door het gevoel van tweedracht (feit)
• Veel allochtonen (niet alle!)denken dat de (gevoelde) tweedracht eeuwig is (feit)
• Veel allochtonen (niet alle!) kunnen niet anders dan in termen van tweedracht denken (opmerkelijk feit!)
• Politici maken carrière uit het laten voortbestaan van problemen (bekend feit)
• Het laten voortbestaan van (feitelijke, niet gedroomde) problemen door politici maakt het veel allochtonen (niet alle!) onmogelijk hun (gevoelde, niet feitelijke) tweedracht door iets anders te vervangen (tweede opmerkelijk feit!)
• Er zijn nog heel veel meer voor het onderwerp relevante teleurstellingen (feit).
• Die teleurstellingen zijn de oorzaak van het cynisme over de politiek (feit)
Ik vat de vele feiten samen:
• Er zijn problemen (feiten)
• Er zijn dromen (non-feiten)
• Er zijn persoonlijke probleempjes (feitjes)
• Politici houden de non-feiten in stand uit eigenbelang
• Feiten hebben de non-feiten doen uiteenspatten en geleid tot teleurstelling alom
• Vooral harde feiten hebben hieraan bijgedragen.
• Harde feiten doen zich voelen in de portemonnee
Mijn prognose (op feiten gebaseerd):
• Het zal slechter gaan de komende jaren (teveel feiten om op te noemen)
• De politiek, ach de politiek…
• De Nederlander ontwaakt nog verder uit zijn en haar dromen (dat kan!)
• Het volk én de eightiesgeneratie ontdekken ontwaakt hun eigenbelang (de politici kenden het al)
• Het eigenbelang leidt tot nog heftiger gevoelens dan dromen geven (onbegrijpelijk feit)
Toch: ik kan niet wachten!!!
Eindelijk de harde feiten aan de macht!!!!
Een reactie posten