Ergens begin vorig jaar of eind 2006 kwam ik er bij het naborrelen van een politiek café achter dat het Nederlands bedrijfsleven zat te wachten op een nieuwe regering. Alsof ze willen dat het Kabinet zegt wat het bedrijfsleven moet doen. En al vaak hoor ik de verhalen van politici die zeggen, leg de verantwoordelijk voor een zaak maar bij ons.
De politiek trekt simpelweg teveel verantwoordelijkheid naar zich toe. En de politiek kan alleen maar slechte besluiten nemen. Ieder is voor de wet gelijk, dus men heeft veels te weinig mogelijkheden om zaken specifiek aan te pakken. En als het volk ontstemt is over slechte besluiten en inderdaad bloed wil zien van bestuurders als de gelegenheid zich voordoet; dat is alleen maar begrijpelijk.
De overheid heeft teveel hooi op haar vork en dat is erg duur. Daarom is Justitie tegenwoordig beter in de lucratieve vervolging van verkeersovertreders dan het vangen van boeven en schuldigen achter tralies krijgen. Daarom kan de milieubeweging via de wet en rechter regeringsbeleid dwarsbomen. Daarom neemt het Nederlandse bedrijfsleven zelf geen initatief maar gaat zij op het Kabinet zitten wachten.
De verstarring zit hem in de zogenaamde sprinkhaandemocratie. Iedereen wil geld van de overheid, want die haalt dat geld toch wel op tegen ieders wil. En dat is niet zo vreemd omdat deze gang van zaken al jaren normaal is in Nederland.
De klacht van Balkenende is dan ook niet meer dan de control-freak die klaagt dat zijn mensen in de stress geraken, terwijl die stress het gevolg is van de control-freak.
Als Balkenende af wil van de verstarring en van Nederland een zeer concurerende economie wil maken, dan moet hij overheidsvoorzieningen afstoten en overheidsrechten inperken.
Het motto moet niet zijn, samen leven en samen werken. Een beter motto zou zijn, we komen er samen wel uit zonder vadertje Staat. Dat is goed voor vrijheid, voor gemeenschapszin en voor economie.
Als mensen zelf verantwoordelijkheid dragen en dit ook van hen verwacht wordt, zonder dat ze bij vadertje Staat kunnen aankloppen voor hulp of conflict-arbitrage, dan verdwijnt die Inquisitiedemocratie vanzelf.
Het volk wordt vanzelf verdraagzamer jegens politiek en overheid, als politiek en overheid verdraagzamer wordt jegens het volk.
Het omgekeerde geldt natuurlijk ook, als overheid een oorlog begint tegen het volk, moet ze er niet verbaasd van staan dat het volk in oorlog komt met overheid en politiek.
0 reacties:
Een reactie posten